کاربرد مدل برنامه ریزی فازی خاکستری با رویکرد زیست محیطی و کاهش مصرف آب در تعیین الگوی بهینه کشت

اصلاح نظام تولید در بخش کشاورزی مستلزم تعریف و پیادهسازی الگویی برای کشت محصولات، برمبنای سیاستهای کلان کشور،ساختار بازار، دانش کشاورزان و پتانسیل های منطقه ای و اقلیمی در راستای حفظ محیط زیست، کاهش مصرف آب و دستیابی به مزیت هایاقتصادی پایدار است. هدف از مطالعه حاضر کاربرد مدل برنامه ریزی فازی خاکستری با رویکرد زیست محیطی و کاهش مصرف آب درتعیین الگوی بهینه کشت در شهرستان جیرفت میباشد. جهت تعیین الگوی کشت از مدل برنامه ریزی فازی خاکستری استفاده گردید.اطلاعات مورد نیاز این پژوهش از سازمان جهاد کشاورزی جنوب کرمان، آمارنامه ها و مدیریت جهاد کشاورزی شهرستان در سال زراعی۱۳۹۷-۱۳۹۶ جمعآوری و نتایج با استفاده از بسته نرم افزاری GAMS برآورد شد. نتایج نشان داد سطح زیر کشت سیب زمینی بین ۵۲۹۲و ۵۳۲۸ هکتار، در منطقه می تواند تغییر کند. سطح زیر کشت پیاز بین ۱۵۴۷ و ۹ / ۲۳۴۹ قابل تغییر است. سطح زیر کشت گوجه فرنگی بین۵۳۰ و ۹۸۵ هکتار، در منطقه می تواند تغییر کند. سطح زیر کشت هندوانه بین ۱۲۹ و ۲۴۰ قابلتغییر است. سطح زیر کشت ذرت دانه ایبین ۸۴۰ و ۱۵۶۰ هکتار، در منطقه می تواند تغییر کند. سطح زیر کشت یونجه بین ۱۲۰۴ و ۲۲۳۷ قابل تغییر است. کشاورزان منطقه با توجهبه محدودیت های ذکرشده و باهدف حداکثر مقدار سود، ۴۹۱۰ هکتار گندم، ۱۶۴۴ هکتار جو و ۲۰۶۳ هکتار خیار می توانند کشت کنند. ازآنجا که توسعه خدمات زیربنائی در کاهش محدودیت های منابع تاثیر به سزائی دارد، توجه به این امر در خصوص استفاده بهینه از منابعبرای افزایش سودآوری فعالیت های منطقه می تواند موثر باشد.

کلیدواژه ها:

الگوی بهینه کشت ، برنامه ریزی ریاضی ، محیط زیست ، منابع آب ، جیرفت