ارزیابی و واسنجی برآورد شدت بارش رادار گیلان با استفاده از داده های ایستگاه های زمینی

هدف از این پژوهش، تعیین ضرایب رابطه مارشال-پالمر برای بازتابش رادار هواشناسی گیلان با استفاده از شدت بارش دیدبانی شده است. به همین منظور، ابتدا وایازش توانی داده های بارش رادار هواشناسی (با استفاده از ضرایب پیش فرض در رابطه مارشال-پالمر) بر حسب داده های باران سنج ایستگاه خودکار فرودگاه رشت استان گیلان در یک بازه سه ساله (۲۰۱۲-۲۰۱۵) انجام و ضرایب جدید شناسایی شدند. سپس، با اعمال ضرایب جدید، شدت بارش رادار دوباره محاسبه و مقادیر به دست آمده شدت بارش در هر دو حالت (با ضرایب پیش فرض و جدید)، با استفاده از آماره ریشه مجذور مربعات، با داده های دیدبانی باران­سنج ایستگاه هواشناسی رشت مقایسه شدند. این مقایسه یک مرتبه بر اساس فصل­های مختلف و مرتبه دیگر بر اساس شدت بارش­ها انجام شد. نتایج بررسی های فصلی نشان از بهبود نسبی برآورد شدت بارش رادار پس از تصحیح ضرایب دارد به گونه ای که برآورد شدت بارش در ماه­های مارس تا می (بهار)، ۳۸ درصد و ماه های دسامبر تا فوریه (زمستان) ۲۲ درصد اصلاح شد. طی ماه­های ژوئیه تا نوامبر (تابستان و پاییز) تغییر قابل توجهی در برآورد شدت بارش دیده نشد. نتایج به دست آمده برای شدت بارش (بدون در نظر گرفتن فصل ها) نشان داد که پس از اعمال ضرایب جدید، بارش های متوسط و شدید به ترتیب ۲۵ و ۴۷ درصد بهبود داشته اند. این در حالی است که برای بارش با شدت ملایم، تغییری در نتایج بر اساس روش به کاررفته مشاهده نشد. به نظر می­رسد تصحیح ضرایب برای بارش­های شدید­تر کاربرد بیشتری دارد.

کلیدواژه ها:

رابطه مارشال-پالمر ، شدت بازتاب رادار هواشناسی ، ایستگاه خودکار هواشناسی ، وایازش