تاثیر تعادل بین کار و زندگی بر رضایت شغلی اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم انتظامی امین

هدف و زمینه: با توجه به اهمیت رضایت شغلی در عملکرد مطلوب یک سازمان و ضرورت بررسی عوامل موثر برآن؛ این پژوهش با هدف تعیین تاثیر تعادل بین کار و زندگی بر رضایت شغلی اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم انتظامی امین صورت پذیرفته است.روش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر  روش توصیفی - پیمایشی بوده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه اعضای هیئت علمی داخلی و رسمی دانشگاه علوم انتظامی امین به تعداد ۳۰۰ نفر هستنند که  بر اساس فرمول کوکران ۱۶۹ نفر به  روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای نسبی انتخاب شده­اند. ابزار گرداوری داده ها دو پرسش­نامه تعادل کار وزندگی از مدل کونگ و کو (۲۰۰۹)  و رضایت شغلی مدل اسمیت و هیولین (۱۹۶۹) که روایی آن از طریق صوری و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ. بالای ۷۵ صدم بود که نشان دهنده  پایایی مناسب پرسشنامه است. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون رگرسیون به وسیله نرم افزار SPSS۲۱ صورت پذیرفت.یافته ها: مقدار آماره آزمون برای بررسی تعادل کار و زندگی بر رضایت شغلی اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم انتظامی امین معنی دار است. مقدار R۲ نشان می دهد که ۹/۰ از واریانس میزان رضایت شغلی توسط تعادل کار و زندگی تبیین می شود. بنابراین می توان عنوان کرد که ۹ درصد از تغییرات ایجاد شده در رضایت شغلی توسط تعادل کار و زندگی پیش بینی می شود.نتیجه­ گیری: نتایج پژوهش نشان داد که زمان کافی از کار داشتن، وفاداری به کار، حمایت محل کار داشتن، انعطاف پذیری در برنامه­ کاری، جهت­گیری زندگی، نگهداری کار و حرفه و کاهش داوطلبانه ساعات کاری برای رفع نیازهای شخصی  بر رضایت شغلی اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم انتظامی امین معنی دار است.

کلیدواژه ها:

تعادل بین کار و زندگی ، رضایت شغلی ، اعضای هیئت علمی ، دانشگاه علوم انتظامی امین