پیش بینی طلاق عاطفی براساس پریشانی روانشناختی دانشجویان دانشگاه آزاد شهر شیراز

طلاق عاطفی حالتی است که زوجین در کنار هم زندگی می کنند ولی ارتباط کلامی و عاطفی بین آنها کم رنگ و یا وجود ندارد. عوامل متعددی بر گسترش طلاق عاطفی در بین زوجین تاثیر دارد. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی طلاق عاطفی براساس پریشانی روانشناختی انجام شد، جامعه آماری در این پژوهش شامل تمام دانشجویان متاهل دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز در سال ۱۳۹۸-۹۹ بود، از بین جامعه آماری تعداد ۱۴۰ نفر از دانشجویان ( ۲۵ نفر مرد و ۱۱۵ نفر زن)، با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای بعنوان نمونه انتخاب شدند، سپس افراد نمونه پرسشنامه های پریشانی روانشناختی کسلر و همکارانش (۲۰۰۲) و طلاق عاطفی گاتمن (۲۰۰۸) را تکمیل نمودند. در روند تحلیل ، اطلاعات بدست آمده از روش آزمون همبستگی پیرسون بمنظور بررسی رابطه بین متغیرها و آزمون رگرسیون چند متغیره به روش همزمان بمنظور پیش بینی متغیر ملاک توسط متغیر های پیش بین ، با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج نشان داد که با افزایش نمرات پریشانی روانشناختی ، طلاق عاطفی در دانشجویان افزایش یافت .

کلیدواژه ها:

طلاق عاطفی ، هوش عاطفی ، پریشانی روانشناختی ، زوجین