ارزیابی الگوی ساختاری عوامل ایجاد کننده و تداوم بخش اختلال اضطراب اجتماعی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی

سابقه و هدف: شناسایی ماهیت اضطراب اجتماعی از طریق عوامل مختلف موثر بر آن می تواند اطلاعات ارزشمندی را در اختیار نظام سلامت قرار دهد. هدف از انجام پژوهش حاضر ارزیابی الگوی ساختاری عوامل ایجادکننده و تداوم بخش اختلال اضطراب اجتماعی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بود. مواد و روش ها: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان علوم پزشکی دانشگاه جندی شاپور اهواز بودند که تعداد ۶۷۰ نفر از آنان به شیوه آنلاین به پرسشنامه هراس اجتماعی، پرسشنامه طرحواره های ناسازگارانه اولیه یانگ (فرم کوتاه)، مقیاس فعال سازی رفتاری/ بازداری رفتاری، مقیاس ارزیابی موقعیت اجتماعی بزرگسال، پرسشنامه رفتارهای ایمنی بخش هراس اجتماعی، پرسشنامه تنظیم هیجان، مقیاس کوتاه شده افکار و باورهای اجتماعی و مقیاس باورهای مرتبط با خود در اضطراب اجتماعی پاسخ دادند. داده ها با روش های مدل یابی معادلات ساختاری و بوت استرپ با نرم افزار AMOS تحلیل شدند. یافته ها: شاخص های برازش نشان داد مدل پژوهش، برازش مناسبی با داده ها دارد. در مدل پژوهش حاضر مسیرهای مربوط به بازداری رفتاری، بی اعتمادی- بدرفتاری، نقص- شرم، انزوای اجتماعی، معیارهای سخت گیرانه از طریق میانجی گرهای ارزیابی موقعیت اجتماعی، رفتارهای ایمنی بخش، تنظیم هیجان، افکار و باورهای اجتماعی، باورهای مرتبط با خود با اضطراب اجتماعی رابطه معنی دار داشتند ولی از طریق مسیر میانجی گر تنظیم هیجان رابطه معنی داری مشاهده نشد (۰/۰۰۰۱P<). استنتاج: با توجه به نقش عوامل ایجادکننده و تداوم بخش در مدل پژوهش، می توان از آن در طراحی درمان اضطراب اجتماعی و ارتقای سلامت دانشجویان علوم پزشکی بهره گرفت.

کلیدواژه ها:

social anxiety ، etiology ، maintenance ، behavioral inhibition ، schema ، safety behaviors ، اضطراب اجتماعی ، ایجادکننده ، تداوم ، بازداری رفتاری ، طرحواره ، رفتارهای ایمنی بخش