بررسی اثربخشی بازی های شناختی بر حافظه فعال دانش آموزان دیر آموز پایه ششم شهر سقز

بازی های شناختی یکی از روشهای موثر در بهبود حافظه فعال دانش آموزان دیر آموز است. بطور کلی بازی نقش موثری در رشد دانش آموزان دارد و در خلال بازی می توان به بسیاری از ویژگیها، مسائل و رشد دانش آموزان دیرآموز پی برد. از این رو پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر بخشی رابطه بازی های شناختی بر حافظه فعال دانش آموزان دیر آموز پایه ششم شهر سقز در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ انجام شد. طرح پژوهش شبه تجربی با طرح پیش آزمون – پس آزمون است که با اعمال متغیر مستقل بازی های شناختی بر گروه آزمایشی انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دیرآموز پایه ششم شهر سقز می باشد که از بین این تعداد، دانش آموزان دیر آموز شناسایی و به طور تصادفی انتخاب شدند و از آنها خواسته شد که به پرسشنامه حافظه فعال و سازماندهی پاسخ دهند. پس از غربالگری ۲۴ نفر از دانش آموزان دیر آموز که بیشترین نمره را در دیرآموزی کسب نمودند، انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه ۱۲ نفره آزمایش و کنترل جایدهی شدند. برنامه آموزشی بازی های شناختی طی ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای هفته ای دو بار برای گروه آزمایش انجام شد. پس از اتمام برنامه آموزشی، پس آزمون برای هر دو گروه اجرا و داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیری و چند متغیری تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد که آموزش بازی های شناختی، بهبود حافظه فعال (p ≤ ۰ ⁄۰۱) را موجب شد. همچنین می توان گفت حافظه فعال تحت تاثیر بازی های شناختی است به گونه ای که بازی های شناختی موجب افزایش حافظه فعال، اجراییات مرکزی، حلقه واج شناختی، صفحه دیداری- فضایی می شود.

کلیدواژه ها:

بازی های شناختی ، حافظه فعال ، دانش آموز دیر آموز