جایابی بهینه سیستمهای فتوولتائیک با در نظر گرفتن ظرفیت نامی اینورتر آنهابرای تولید توان اکتیو و راکتیو

در این مقاله جایابی بهینه سیستم فتوولتائیک به عنوان یک منبع تولید توان اکتیو و راکتیو در شبکه های توزیع در نظر گرفته شده است. تابع هدف این مسئله حداقل کردن میزان تلفات خطوط در شبکه توزیع و بهبود پروفیل ولتاژمی باشد. از الگوریتم ژنتیک برای پیادهسازی این مسئله بهینه سازی استفاده شده است. سیستمهای فتوولتائیک علاوه بر تولید توان اکتیو میتوانند به عنوان STATCOMبه منظور تنظیم ولتاژ و اصلاح ضریبتوان در طول روز و شب به کار گرفته شوند. بنابراین بادر نظر گرفتن قابلیت تولید توان اکتیو و راکتیو برای سیستمهای فتوولتائیک در 24 ساعت، میتوان استفاده بهینهتری از آنها نمود. برای این مطالعه سیستم 33 شینهIEEEانتخاب گردیده است و با استفاده از پخش بار پیشرو- پسرو و الگوریتم ژنتیک بهترین مکان برای نصب سیستمهای فتوولتائیک مشخص گردیده است. تاثیر مکانیابی بهینه سیستمهای فتوولتائیک بر بهبود پروفیل ولتاژ و کاهش تلفات در سه زمان مختلف در نظر گرفته شده است و نتایج آن بیان گردیده است

کلیدواژه ها:

سیستمهای فتوولتائیک ، جایابی بهینه ، کاهش تلفات ، پروفیل ولتاژ ، الگوریتم ژنتیک