تبیین خودکارآمدی تحصیلی بر اساس مهارت های ارتباطی در دانش آموزان

خودکارآمدی به درجه ای از احساس تسلط فرد در مورد تواناییهایی برای انجام فعالیتهای خاص میباشد و به اعتماد و اطمینان فرد نسبت به تواناییهایش در انجام رفتار خواسته شده از وی تاکید دارد. به علاوه خودکارآمدی عبارت است از ارزشیابی هر فرد از تواناییها و صلاحیتهایش برای رسیدن به اهداف و یا غلبه بر موانع، به عبارت دیگر انتظارات خودکارآمدی به باورهای مربوط به تواناییهای ما برای انجام موفقیت آمیز یک رفتار اطلاق میشود. بندورا بیان میکند که سطح انگیزش، وضعیت های احساسی و اقدامات افراد بیشتر بر آنچه اعتقاد دارند، مبتنی است تا آنچه که واقعا درست است. افراد تمایل دارند، وظایف و فعالیتهایی را انتخاب کنند که احساس میکنند در انجام آنها شایسته هستند و اعتماد به نفس دارند و از بقیه آنها اجتناب میکنند. بنابراین، هر چه خودکارآمدی بیشتر باشد، تلاش، پایداری و برگشت پذیری بیشتر خواهد بود.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، مهارت های ارتباطی ، دانش آموزان