تحلیل ساختاری تاثیر سکوت و آوای سازمانی بر اشتیاق شغلی و سلامت سازمانی زنان پرستار

امروزه بیمارستانها علاوهبر شاغلان حرفهای و توانمند، نیازمند پرستاران سالم، مشتاق و علاقه مند بهکارند. وجود کارکنان سالم با اشتیاق شغلی بالا سال هاست مورد توجه بسیاری از پژوهش گران رفتاری و روانشناسان صنعتی و سازمانی قرار گرفته و تلاش برای شناسایی عوامل پیشبین آن مورد مطالعه آن هاست. از عوامل تهدیدکننده اشتیاق شغلی و سلامت سازمانی پرستاران، افزایش سکوت و کاهش آوای سازمانی آن هاست که ابتدا اشتیاق شغلی و سپس سلامت سازمانی آن ها را متاثر میکند. مطالعه حاضر به بررسی تاثیر سکوت و آوای سازمانی بر اشتیاق شغلی و سلامت سازمانی زنان پرستار میپردازد. این مطالعه بر روی یک نمونه غیرتصادفی در دسترس ۲۶۸ نفره از پرستاران بیمارستانهای شهر اهواز انجام شده است. روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری دادهها توصیفی همبستگی است. ابزار گردآوری دادهها پرسش نامههای استاندارد و معتبر دارای روایی و پایایی و تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از روش مدلسازی معادلات ساختاری با نرمافزار SmartPLS بوده است. یافتههای حاصل از تحلیل دادهها نشان داد که سکوت و آوای سازمانی پرستاران بهترتیب با ضرایب مسیر ۴۴/۰- ، ۴۸/۰ و ۳۹/۰- ، ۵۳/۰ و آماره t، بالاتر از ۹۶/۱ تاثیر معناداری بر اشتیاق شغلی و سلامت سازمانی آن ها دارد. همچنین نقش میانجی اشتیاق شغلی بهطور معنادار تایید شد. نتایج نشان داد سکوت سازمانی پرستاران به کاهش اشتیاق شغلی و درنتیجه کاهش سلامت سازمانی آن ها و بالعکس آوای سازمانی باعث افزایش اشتیاق شغلی و درنهایت بهبود سلامت سازمانی پرستاران منجر خواهد شد.

کلیدواژه ها:

آوای سازمانی ، اشتیاق شغلی ، پرستاری ، سکوت سازمانی ، سلامت سازمانی