بررسی مفهوم معماری اکولوژیک در معماری پایدار

اثرات زیست محیطی و توسعه پایدار، امروزه از بحث برانگیز ترین مباحث معماری هستند. به طور کلی معماری پایدار را می توان معماریای دانست که نسبت به ویژگیها و شرایط محیطی، مکانی پاسخگو بوده و کمترین صدمات را به محیط زیست بزند. محیط زیستی که برای موجودات زنده حاصل مجموعه ای از تعادل هاست که بر هم خوردن هر کدام ضمانت دوام زندگی را تضعیف میکند.معماری اکولوژیک مطالعه توامان محیط و موجود زنده را هدف قرار داده است و برای رسیدن به این هدف شناخت موجود زنده و محیط و ارتباطات آنها مورد بررسی قرار می گیرد و در مقابل معماری پایدار به دنبال راه حلهایی در مقابل الگوهای سنتی است که بتواند از بروز مسائلی همچون نابودی منابع طبیعی و تخریب اکوسیستمها، آلودگی و گرم شدن زمین جلوگیری کند. معماری محیطی، طراحی و ساخت بر اساس ملاحظات محیطی و با استفاده از مصالح بومی و محلی میباشد. صرفه جویی در منابع، طراحی برای بازگشت به چرخه زندگی و طراحی برای انسان از استراتژیهای معماری پایدار هستند، که میتوان از آنها در بررسی خانههای قدیمی با الگوهای سنتی استفاده کرد. این مقاله در پی آن است که ضمن بررسی مفهوم معماری اکولوژیک در معماری پایدار به ارتباط مستقیم این دو با هم نیز بپردازد. در نمونه موردی به بررسی الگوهای سنتی اقلیم کویری پرداخته می شود؛ معماری که در عین پایدار بودن در هماهنگی کامل با محیط زیست می باشد، و در آنتوجه ویژه ای نیز به صرفه جویی در مصرف انرژی وتاثیر زیست بوم بر روی بنای موجود نهفته است

کلیدواژه ها:

معماری اکولوژیک ، معماری پایدار ، زیست بوم ، توسعه پایدار ، الگوهای سنتی خانه های کویری