بررسی تطبیقی اشعارابوالعلاء معری , عبدالرحمن شرفکندی (هه ژار ) و خیام نیشابوری

در مقاله ی پیش رو به بررسی تطبیقی مفهوم مرگ وغنیمت شمردن فرصت های دنیا تفکر در مسائل دنیا ونگاه عمیق به آثار باقی مانده از پیشینیان وعبرت گرفتن از آن ها و مسائلی از این قبیل پرداخته ایم .زاویه ی دید و رویکرد این سه شاعر اندیشمند وتوانا وبزرگ را بررسی کرده ایم »ناگفته نماند که خیام و ابوالعلاء باهم هم دوره بودند ولی هه ژار ازنظر زمانی و مکانی با آنها تفاوت دارد ولی از نظر فکری وآراء هم عقیده با این دو بزرگوار است.دغدغه ی فکری سه شاعر بیم از مرگ ,ونابودی وسرانجام آدمی وتفکر به آثار پیشینیان که همه یک روز از بین می رود .اما سرانجام طرز تفکر به فرا خور بینش وزیستگاه بایکدیگر متفاوت است ولی خیام وهه ژار بسیار به هم نزدیک هستند .ابوالعلاء معری ازمرگ هراسیده وزندگی جهانی خود را تباه ساخته وهرگز ازدواج نکرده وگوشت نخورده وبسیار زندگی را برخود سخت گرفته است .اما خیام وهه ژار با مجال اندک که در دنیا هست ازاغتنام شمردن فرصت تکرار نشدنی موجود از بهره های خوش زندگی هر چند ناپایدار این جهان دل بسته اند وهمیشه در اشعارشان از لذت بردن از زندگی تاکید ۱دارند .آنها هردو ازدواج کرده اند وگوشت خورده اند مانند ابوالعلاء بسیار سخت نگرفته اند وشاید سختگیری ابوالعلاء به خاطر نابینایی وی باشد .هدف ازاین پژوهش همانندی بین آراء وافکار این سه شاعر است واز آنجا که ادبیات تطبیقی بیشتر در حوزه ی شباهت مطرح می شود ما به بیان شباهت ها بیشتر پرداخته ایم .