کارکرد هوش مصنوعی در آموزش

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 374

فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICPES03_036

تاریخ نمایه سازی: 9 مهر 1402

چکیده مقاله:

هوش مصنوعی شاخه ای از علم تولید و مطالعه ماشین هایی است که با هدف تحریک فرآیندهایهوش انسانی انجام می شود. هدف اصلی هوش مصنوعی بهینه سازی فرآیندهای روتین، بهبودسرعت و کارایی آنهاست .هوش مصنوعی کمک می کند تا بفهمد دانش آموز چه کار می کند وچه چیزی نمی داند و با در نظر گرفتن شکاف های دانش، یک برنامه مطالعه شخصی برای هریادگیرنده ایجاد می کند. به این ترتیب، هوش مصنوعی با توجه به نیازهای خاص دانش آموز،مطالعه می کند و کارایی آنها را افزایش می دهد. با کمک های هوش مصنوعی مبتنی بر آموزشآنلاین، دانش آموزان همیشه به یادگیری دسترسی دارند. آنها آزادند که روز خود را بدون اینکه بهمکان خاصی مرتبط باشند برنامه ریزی کنند. آنها می توانند در حال حرکت، در هر مکان و زمانیکه بخواهند مطالعه کنند. آن ها می توانند برنامه خود را بر اساس پربازده ترین ساعات کاری خودبسازند. برخلاف تصور رایج استفاده از هوش مصنوعی در آموزش ایده بدی نیست. علاوه بر این،نوآوری هوش مصنوعی آموزش الکترونیکی را تشویق می کند تا روش های یادگیری شخصی،ترکیبی، مبتنی بر شایستگی و متمایز را با ایجاد، استفاده و نظارت بر رویه ها و دارایی هایتکنولوژیکی مناسب در تدریس را تقویت کند. مانند هر عنصر دیگری، هوش مصنوعی نیز دارایمزایا و معایبی است که هزینه خاصی دارد. اگر به جای بهره مندی از مزایا، بیشتر بر معایب تمرکزکنیم، حرکت رو به جلو و تکامل دشوار می شود. در مطالعه حاظر نقش و اهمیت هوش مصنوعیدر آموزش نوین مورد کنکاش قرار گرفته است.تحلیل دادههای حاصل از تحقیق از مصاحبه با روش استقرایی و قیاسی برای شناسایی مضامینمرتبط با چارچوب نظری انجام شد. این روش تحلیل مفید برای کار در یک الگوی تحقیقمشارکتی برای اطلاع رسانی توسعه سیاست/برنامه درسی ارائه می دهد. نقشه موضوعی نهایی ابداع شده در نتایج، دو موضوع اصلی و شش موضوع فرعی را مشخص می کند این موضوعاتعبارت بودند از: عوامل ۱ )عوامل زمینه ای نیازهای درک شده، فعالیت های توسعه حرفه ای -متعدد و مشارکت چندسطحی ، و عوامل ۲ )طراحی برنامه درسی ورودی محتوا و خروجی -محصول، روش های حفظ بهبود عملکرد یادگیری معنادار و تجدید نظر برای بهبود .

نویسندگان

معصومه السادات ابطحی

استادیار گروه علوم تربیتی،دانشکده تعلیم و تربیت اسلامی،واحد علوم تحقیقات،دانشگاه آزاد اسلامی،تهران،ایران

سمیه سلمانی کله

مربی گروه علوم تربیتی،دانشکده علوم تربیتی،واحد پیشوا،دانشگاه پیام نور،تهران،ایران

پروانه فتحعلی بیگی

دانشجوی دکتری گروه علوم تربیتی،رشته برنامه ریزی درسی،واحد علوم تحقیقات،دانشگاه آزاد اسلامی،معلم پایهششم ابتدایی استان تهران،ایران

معصومه احسان فر

دانشجوی کارشناسی ارشد گروه علوم تربیتی،رشته تکنولوژی آموزشی،واحد علوم تحقیقات،دانشگاه آزاداسلامی،آموزگار پایه اول ابتدایی استان تهران،ایران