ارزیابی فصلی عملکرد آبیاری در باغ های هلو و شلیل (مطالعه موردی: استان اردبیل)

ارزیابی عملکرد آبیاری در شرایط واقعی بهره برداری به عنوان نخستین گام در جهت بهبود مدیریت منابع آب کشاورزی محسوب می شود. در این پژوهش، عملکرد فصلی آبیاری هلو و شلیل در شرایط واقعی بهره برداری از طریق پایش ۲۴ باغ واقع در استان اردبیل (شهرستان های پارس آباد و مشگین شهر)، در فصل زراعی ۱۳۹۸-۱۳۹۷ مورد ارزیابی قرار گرفت. مجموع آب کاربردی و بارش موثر فصلی (I + Pe) و عملکرد میوه به ترتیب، بین ۲۸۰ تا ۱۶۷۵ میلی متر و ۰۰/۱ تا ۴۳/۳۲ تن بر هکتار اندازه گیری شد (به ترتیب، با میانگین وزنی ۵۸۲ میلی متر و ۶۱/۱۴ تن بر هکتار). میانگین نمایه  تامین نسبی آبیاری (RIS) برای روش آبیاری قطره ای (۲۵/۱) به طور معنی داری (P < ۰.۰۵) پایین تر از روش آبیاری سطحی (۶۶/۱) بود. اثر سطح مهارت بهره بردار، کشت مخلوط درختان، فواصل کشت درختان، روش آبیاری و خسارت های بیماری/سرمازدگی بر نمایه های بهره وری آب معنی دار (P < ۰.۰۵) بود. در باغ های تحت کشت ارقام زودرس، دیررس و ترکیبی از ارقام زودرس و دیررس به ترتیب، ۷۵، ۲۵ و ۱۵ درصد از آب کاربردی فصلی به دوره پس از برداشت میوه اختصاص یافت. خسارت بیماری/سرمازدگی موجب کاهش به ترتیب، ۸۷ و ۸۵ درصدی عملکرد میوه و نمایه بهره وری آب (WPI+Pe) در مقایسه با باغ های فاقد خسارت شدید شد. تحت محدودیت های فنی و اقتصادی فعلی، اکثر باغ های مورد مطالعه مدیریت منطقی (اما با بهره وری پایین) آب آبیاری را تجربه کردند. ارتقای راندمان آبیاری و عملکرد میوه، کنترل خسارت های بیماری/سرمازدگی و اجرای کم آبیاری کنترل شده در دوره های قبل و پس از برداشت میوه موثرترین راهکارهای بهبود نمایه های بهره وری آب در منطقه مطالعاتی است.

کلیدواژه ها:

آبیاری سطحی ، آبیاری قطره ای ، خسارت پیچیدگی برگ ، خسارت سرمازدگی ، فائو پنمن-مانتیث