محاسبات دز جذبی ناشی از رادیوداروها ی مورد استفاده در مراکز پزشکی هسته ای ایران بر روی بیماران با استفاده از نرم افزار mirdose یا نرم افزارهای مشابه

دوز دریافتی توسط بیمار می تواند بعنوان یکی از معیارهای مقایسه بسیاری از آزمایشات پزشکی هسته ای با سایر روش هایتشخیصی همچون رادیوگرافی مطرح می گردد . اولین گام در حفاظت در برابر تشعشع، برآورد دوز جذبی بیماران است. پرتوگیریبیماران در پزشکی هسته ای از نوع داخلی بوده.برای محاسبه دوز ناشی از پرتوگیری داخلی (MIRD) روشی است که بطور معمول کاربرد دارد. در این روش با فرض اینکه تمامماده رادیواکتیو تزریقی در ارگان منبع [Souce organ-(rh)] با اکتیویته تجمعی (Ah) تمرکز یافته و در تمام مدت حضوردر بدن با آهنگ یکسانی ارگان هدف [Target organ-(rk)] را تحت تابش قرار میدهد، میتوان دوز موثر رسیده به ارگانهدف (Drk) را در هر یک از انواع آزمایشات پزشکی هسته ای از رابطه شماره ۱ محاسبه نمود:Drk = Ʃh Ah * S (rh→rk) (رابطه ۱) محاسبه دوز دریافتی بیماران ناشی از پرتوگیری داخلی پیچیده و زمان بر بوده و درحوصله پزشکان متخصص پزشکی هسته ای نیز نمی باشد. نرم افزار محاسبه دوز در پزشکی هسته ای قبلا توسط برخی محققینمعرفی گردیده است.جهت محاسبه دوز بیمار ناشی از پرتوگیری داخلی در پزشکی هسته ای (دوز موثر رسیده به ارگان هدف(Drk) بر اساس رابطه ۱ نیاز به محاسبه اکتیویته تجمعی (Ah) و سایر اطلاعات مربوط به پارامترهای محاسبه دوز پرتوگیریداخلی می باشد. این اطلاعات از طریق ورود متغیرهای تکنیکی از قبیل اکتویته تزریقی، ارگان منبع، ارگان هدف و مشخصات مادهرادیواکتیو تزریقی به نرم افزار مورد استفاده قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

پزشکی هسته ایی ، رادیواکتیو ، دوزیمتری ، پرتوگیری ، نرم افزار Mird