رابطه نگرش مادران به آموزش الکترونیکی و سلامت روان دانش آموزان ابتدایی شهر شیراز

هدف از این تحقیق بررسی رابطه نگرش مادران نسبت به آموزش الکترونیکی با سلامت روان دانش آموزان دوره ابتدایی شهر شیراز بود. در این تحقیق از روش توصیفی همبستگی استفاده گردید جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر شیراز بود. حجم نمونه با توجه به جامعه آماری و جدول مورگان ۱۷۰ نفر در نظر گرفته شد که به شیوه نمونه گیری خوشه ای مرحله ای انتخاب گردید. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های نگرش مادران نسبت به آموزش الکترونیکی سلامت روان استفاده گردید. و به منظور تحلیل یافته ها از نرم افزار آماری spss استفاده گردید که شامل دو بخش آمار توصیفی و استنباطی می باشد که در بخش آمار توصیفی به بررسی ،درصد فراوانی میانگین و انحراف معیار پرداخته میشود و در بخش آمار استنباطی از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده گردید. نتایج نشان داد که بین نگرش مادران نسبت به آموزش الکترونیکی با سلامت روان در سطح ۰٫۰۱ رابطه معناداری وجود دارد و همچنین بین نگرش مادران نسبت به آموزش الکترونیکی با مولفه های سلامت روان رابطه معناداری وجود دارد.