بررسی رابطه بین مهارتهای ارتباطی با مسئولیت پذیری دانش آموزان

مهارتهای ارتباطی به منزله آن دسته از مهارتهایی هستند که به واسطه آن افراد میتوانند درگیر تعاملهای بین فردی و فرایند ارتباط شوند؛ یعنی فرایندی که افراد در طی ،آن ،اطلاعات افکار و احساسهای خود را از طریق مبادله کلامی و غیر کلامی با یکدیگر در میان میگذارند مهارتهای ارتباطی در زندگی انسان بسیار مهم .هستند هیچ یک از توانمندیهای بالقوه انسان جز در سایه روابط بین فردی رشد نمی.کند فراگیری روابط بین فردی ،صحیح اهمیت بسزایی در ایجاد سلامت روانی رشد ،شخصیت هویت یابی افزایش بهره وری شغلی و افزایش مسئولیت پذیری در میان دانش آموزان دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین مهارتهای ارتباطی و مسئولیت پذیری دانش آموزان انجام گرفت. لذا از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ ،روش توصیفی از نوع همبستگی میباشد جامعه مورد مطالعه پژوهش را دانش آموزان شهر سروآباد تشکیل داد که ۱۱۰ نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند در این پژوهش برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه مهارتهای ارتباطی جرابک (۲۰۰۴) و پرسشنامه مسئولیت پذیری مارنات (۱۹۹۰) استفاده شد و پایایی آن از طریق از طریق آلفای کرونباخ محاسبه شد به ترتیب ۰٫۷۸ و ۰٫۸۱ بود و روایی آن از طریق نظرخواهی از اساتید و متخصصان تایید گردید. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمونهای آماری از شاخصهای آمار توصیفی میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی کولموگرف) ،اسمیرونوف ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد میزان ضریب همبستگی پیرسون مهارتهای ارتباطی و مسئولیت پذیری دانش آموزان (۲۰٫۷۳۸ ) مقدار قوی و مثبت و دارای جهت مستقیم میباشد، یعنی با افزایش بهبود میزان مهارتهای ارتباطی مسئولیت پذیری دانش آموزان افزایش می یابد و بلعکس.

کلیدواژه ها:

مهارت ارتباطی ، مسئولیت پذیری ، دانش آموزان مدرسه