پیرولیز پلاستیک های پسماند و تبدیل آنها به سوخت های هیدروکربنی مفید

در حال حاضر پسماندهای پلاستیکی یک نگرانی کلیدی در تمام دنیا به شمار می آید، از طرفی با توجه به کاربرد گسترده پلاستیک ها در زندگی بشر، مصرف پلاستیک ها با افزایش جمعیت به طور چشمگیری افزایش می یابد. ورود این حجم عظیم از ضایعات پلاستیکی به طبیعت، آثار زیانباری را برای محیط زیست به همراه خواهد داشت. در این میان مدیریت صحیح ضایعات پلاستیکی می تواند نقش مؤثری در حفظ محیط زیست ایفا کند. از روش های مختلف بازیافت ضایعات پلاستیکی می توان به سوزاندن ضایعات در زباله سوزها، دفن ضایعات در زمین، به آب ریختن ضایعات و غیره اشاره کرد. سوزاندن پلاستیک ها در محیط آزاد باعث متصاعد شدن گازهایی همچون PbO,NH3,NO2,NO,CO و غیره می شود و دفن در زمین و به آب ریختن ضایعات با توجه به تجزیه ناپذیری پلاستیک ها در بیش از چندصدسال آسیب های جبران ناپذیری به محیط زیست وارد می سازد. با توجه به پیامدهای زیست محیطی و هزینه های بالای اقتصادی روش های فوق، در سال های اخیر محققین به مطالعه بر روی روش های جایگزین مدیریت ضایعات پلاستیکی پرداخته اند. پیرولیز می تواند جایگزین مناسبی برای دفن یا سوزاندن ضایعات پلاستیکی باشد. در فرایند پیرولیز (گرمایش در یک فضای خالی از اکسیژن)، ترکیبات آلی مواد تجزیه شده و محصولات مایع و گازی تولید می کند، که می تواند به عنوان سوخت و یا منبع مواد شیمیایی مفید باشد، در این مقاله به بازیابی ضایعات پلاستیکی از طریق پیرولیز کاتالیستی و تبدیل به سوخت های هیدروکربنی مفید، به عنوان یکی از روش های مؤثر مدیریت ضایعات پلاستیکی، که از نظر اقتصادی و زیست محیطی نیز قابل توجیه می باشد پرداخته می شود.