مقایسه کارایی فناوری‌های اکسیداسیون فتوشیمیایی پیشرفته برای حذف فنل و بیسفنل‌آ از محلول آبی

در این مطالعه فرایندهای اکسیداسیون پیشرفته با کاربرد سیستمهای آب اکسیژنه/ازن/پرتو فرابنفش و فتو فنتون UV/H2O2 /Fe(III) و UV /H2O2 /Fe(II) برای حذف فنل و بیسفنل آ از محلول آبی در راکتور فتولیتیک ناپیوسته بررسی شده است. از آنجا که تحقیق حاضر به بررسی کاربرد فناوری اکسیداسیون شیمیایی از محلول ‌های آبی به روش‌های فوق می‌پردازد، بدیهی است که مهمترین دستاورد آن مربوط به تعیین نقش متغیرهای موثر نظیر غلظت‌های اولیه ازون، پراکسید هیدروژن، غلظت بهینه یون سولفات آهن دو و سه، دامنه عملکردی بهینه از لحاظ PH ، غلظت‌های اولیه فنل و بیسفنل آ می‌باشد. در این کار این نتیجه قابل استنباط می‌باشد که روش اکسیداسیون روشی با کارایی بالا در جهت حذف ترکیبات فنلی می‌باشد که در روش O3 / H2O2 / UV حذف در محیط بازی صورت ‌می‌گیرد و سرعت حذف بسیار بالا می‌باشد و در روش فتوفنتون روش UV / H2O2 / Fe(III) سرعت بیشتری به نسبت UV / H2O2/ Fe(II) دارد و در محیط اسیدی به دلیل و جود یون فرو و فریک بیشترین حذف صورت می‌گیرد و در کل روش O3 /H2O2 /UV به دلیل وجود ازون سرعت بیشتری به روش فتو فنتون دارد که در آن (Fe(III و Fe(II) به عنوان کاتالیست عمل می‌کنند.

کلیدواژه ها:

اکسیداسیون پیشرفته ، فنل ، بیسفنل‌آ ، ازون ، تابش ماورابنفش