نحوه تشویق و تنبیه دانش آموز های مدرسه

اگرچه امروزه با تغییر سبک آموزشی مدارس و نیز توجه بیشتر والدین به فرزندان موضوع تنبیه بدنی مانند سابق در مدارس رواج ندارد، اما خشونت کلامی یا روحی و روانی و ارائه مشق شب به عنوان تنبیه نرم همچنان در برخی از مدارس وجود دارد. البته همه بر این نکته اتفاق نظر دارند که دانش آموز متخلف باید متوجه تخلف خود شده و در رفتارش تجدیدنظر کند و بر این اساس،، ترتیبات مختلفی در آئین نامه اجرایی مدارس پیش بینی شده است . مطابق ماده ۷۷ آئین نامه انضباطی مدارس، »اعمال هرگونه تنبیه از قبیل اهانت ، تنبیه بدنی و تعیین تکالیف درسی جهت تنبیه ممنوع است «، همچنین براساس ماده ۷۴ این آئین نامه ، »قصور و سهل انگاری دانش آموزان نسبت به انجام وظایف خود تخلف محسوب می شود. مدیر، شورای مدرسه ، معاونان و مربیان موظف هستند قبل از اعمال هرگونه تنبیه از وضع و موقعیت محصل آگاهی یابند و در جستجوی انگیزه و علت تخلف برآیند و نسبت به رفع آن اقدام کنند.تنبیه دانش آموزان تقریبا مرسوم نیست . اما هنوز هم معلمان در مدارس و والدین در منزل، از تنبیه به عنوان یکی از ابزار کنترل رفتار و انضباط دانش آموزان استفاده می کنند. علیرغم اینکه تنبیه ، تکنیکی مناسب برای تغییر رفتار دانش آموزان به نظر می رسد، اما باید به این نکته توجه کرد که از تنبیه بدنی و هرگونه تنبیهی که موجب ایجاد درد جسمانی ، تحقیر، اضطراب و خشم در دانش آموز می شود اجتناب شود. تنبیه باید معنا داشته باشد و دانش آموزان را از انجام اشتباهات مشابه منصرف کند. روش های زیادی برای تنبیه دانش آموزان وجود دارد، اما تنبیه از هر نوعی که باشد می بایست توسط دانش آموز درک شود. علاوه براین ، تنبیه باید آموزشی باشد و به دانش آموز درباره چرایی اشتباه بودن آن و دلیل اجتناب از تکرار آن کار، آموزش داده شود .(آهنچیان ،۱۳۸۳)

کلیدواژه ها:

تنبیه ، تشویق ، آموزگاران ، دانش آموزان ، اضطراب