بررسی تاثیر به کارگیری روش تدریس مبتنی بر روش نمایشی بر تحرک و پویایی کلاس درس

پژوهش حاضر با هدف »بررسی تاثیر به کارگیری روش تدریس مبتنی بر روش نمایشی بر تحرک و پویایی کلاس درس« نگارش شده است . روش پژوهش حاضر از نوع روش پژوهش کیفی می باشد. شیوه گردآوری دادهها نیز مبتنی بر شیوه گردآوری کتابخانه ای و اسنادی می باشد که با توجه به موضوع پژوهش ، مقالات مرتبط جمع آوری گردیده است و سپس با توجه به رویکرد توصیفی - تحلیلی دادههای موجود مورد بررسی قرار گرفته است . بر اساس یافته های پژوهش باید گفت که استفاده و کاربست روشهای تدریس متنوع و پویا در جریان تدریس کمک می کند که فرآیند یاددهی - یادگیری موثرتر رخ داده و دانش آموزان در فرایند یادگیری مشارکت فعالانه داشته باشند و همچنین معلم نیز بتواند در طول جریان تدریس با نقاط ضعف و قوت دانش آموزان خود آشنا شود. همچنین ، روش تدریس نمایشی کمک می کند تا دانش آموزان بتوانند مفاهیمی را که در متن کتاب درسی شان آمده یا آموزگارشان به شیوهی شفاهی توضیح می دهد، در پیش چشم خود ببینند. اساسا تصویر و لمس مفاهیم به صورت واقعی ، کمک شایانی به ژرف سازی یادگیری در ذهن می کند . این امر موجب درگیری فراگیران با مطالب درسی شده و کلاس درس را متنوع و جذاب خواهد نمود.

کلیدواژه ها:

تدریس ، معلمان ، نمایش ، پویایی ، دانش آموزان