اقدام پژوهی: چگونه توانستیم پرخاشگری بین دانش آموزان را کنترل کنیم؟

پرخاشگری یکی از اختلالات رفتاری است که فرد به وسیله آن خواستار به دست آوردن هدفی دیگر است واصلا۰ قصد حمله به دیگران یا اذیت کردن آنها را ندارد. البته در این میان ممکن است صدمهای نیز به کسی وارد شود. آموزش و پرورش جدید به عنوان یکی از صحنه های یادگیری برای افراد و تاثیرات فرهنگی همه جوامع است. برای این منظور، تغییر و اصلاح این اختلال، تابع درک عمیق علل رفتار است. به همین دلیل برای برقراری انضباط و اصلاح رفتار باید معلمان و مدیران اصول رفتارشناسی و برقراری انضباط را درک و نگرشهای درست و عالمانهای نسبت به آن داشته باشند تا در کارهای پرورشی خود موفق باشند. در دوران خدمتمان با دانش آموزانی مواجه شدیم که دارای اختلالات رفتاری پرخاشگری بود. برای گردآوری اطلاعات روشهای متعددی وجود دارد؛ با توجه به موضوع پژوهش، به نظر میرسد که ما مجبور باشیم از چند روش به صورت ترکیبی برای جمع آوری اطلاعات استفاده نماییم. در این پژوهش روشهای مشاهده، مشاهده مشارکتی و مصاحبه را انتجاب نمودیم. برای کاهش پرخاشگری، شرکت دادن فرد در گروه و احساس مسئولیت فرد نسبت به گروه ایجاد میگردد و از والدین فرد خواسته میگردد که بین فرزندان تبعیض قائل نشوند و رفتارشان نسبت به فرد ملایم گردد و ویژگیهای مثبت فرزند خود را با تشویق تقویت کنند.

کلیدواژه ها:

پرخاشگری ، اختلال ، اختلالات رفتاری