تبیین نقش و تاثیرات اجرای طرح بسته های زبان آموزی درس فارسی برکسب مهارت های زبانی دانش آموزان پایه اول ابتدایی

زبان آموزی در پایه اول ابتدایی در بیشتر مدارس علیرغم تغییر رویکرد آموزشی از رویکرد آوایی به رویکرد کل نگر به صورت تاکید بر آوا و آموزش نشانه درحال انجام می باشد. به همین دلیل روش های تدریس به کار گرفته شده توسط آموزگاران هم برمبنای این رویکرد تدوین می گردند .در رویکرد آوایی بیشترین تمرکز برروی آموزش نشانه ها که انتزاعی ترین واحد زبانی هستند می باشد که دانش آموزان به مهارت های لازم در زبان آموزی دست نیافته و وبیشتر رسیدن به مهارت های خواندن ونوشتن مورد توجه قرار می گیرد بدون اینکه خرده مهارت های توانایی درک مطلب ومهارت های گوش دادن وسخن گفتن همچنین مهارت های خوانداری مورد توجه قرار گیرد .مواجهه رویکرد آوایی با زبان بسیار مصنوعی است .لذا این رویکرد دانش آموز را به درک نمی رساند ویک اتفاق بسیار سطحی از زبان آموزی را درک می کنند . اما در رویکرد کل نگر دانش آموزان در سواد خواندن پیشرفت می کنند چون واقعیت زبان را می گوید .به نظر می رسد میزان پیشرفت دانش آموزان در صحیح نویسی کلمات دراملا ونوشتار به اندازه ای که در مهارت های خوانداری پیشرفت می کنند نیست .لذا تلفیقی از رویکرد آوایی وکلی نگر باید در کلاس های درس به کارگرفته شود تا دانش آموزان به اهداف از پیش تعیین شده در مهارت های زبانی دست یابند.لذا برای جبران خلاء محتوای آموزشی مناسب جهت رساندن دانش آموزان به اهداف مورد نظر وتقویت مهارت های زبانی بسته های یادگیری زبان آموزی برای آموزش در کلاس های درس پایه اول به عنوان مکمل کتاب درسی تدوین شده است.به کارگیری رویکرد کلی نگر وپوشش دادن معایبی که این رویکرد برای آموزش دانش آموزان دارد با رویکرد آوایی رویکرد تلفیقی را به وجود می آورد که با به کارگیری این رویکرد در کلاس های درس شاهد پیشرفت دانش آموزان در زمینه دست یابی به مهارت های زبانی هستیم .

کلیدواژه ها:

زبان آموزی ، فارسی ، کل نگری ، رویکرد تلفیقی