اثربخشی طرحواره درمانی بر افسردگی افراد مبتلا به اختلال سوء مصرف مواد

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر افسردگی افراد مبتلا به اختلال سوء مصرف مواد انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با دو گروه آزمایش و کنترل می باشد و جامعه آماری پژوهش شاملکلیه افراد دارای سوءمصرف مواد مراجعه کننده برای خدمات درمانی به مراکز ترک اعتیاد شهرستان تهران در سه ماهه آخر سال ۱۴۰۱ ، بود. با توجه به روش پژوهش افرادی که طی فراخوان مبنی بر تشکیل دوره طرحواره درمانی اعلام آمادگی نمودند ۶۴ نفر به صورت در دسترس پرسشنامه افسردگی بر روی آنها اجرا ، ۳۰ نفر به صورت تصادفی انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند( ۱۵ نفربرای هر گروه) گمارده شدند. گردآوری داده ها توسط پرسشنامه افسردگی انجام شد و مداخله توسط پروتکل طرحواره درمانی انجام شد. همچنین از روش آماری تحلیل کواریانس چند متغیره (مانکوا) جهت تحلیل داده ها استفاده شد، نتایجحاکی از آن بود که در مجموع تفاوت معنادار بین نمره کل و خرده مقیاس های دو پرشسنامه افسردگی در پیش آزمون و پس آزمون در دوگروه آزمایش و کنترل در مردان مبتلا به اختلال سوء مصرف مواد وجود داشت .

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی ، افسردگی ، اختلال سوء مصرف مواد