اثربخشی آموزش راهبردهای تنظیم هیجان مبتنی بر مدل گراس بر بهبود اختلالات افسردگی دانش آموزان دارای اختلال بی نظمی خلق اخلالگر

هدف پژوهش حاضر تعیین میزان اثربخشی آموزش راهبردهای تنظیم هیجان مبتنی بر مدل گراس بر بهبود اختلالات افسردگی دانش آموزان دارای اختلال بی نظمی خلق اخلالگر بود. روش این پژوهش مطالعه کاربردی از نوع نیمه تجربی، با طرح پیش آزمون، پس آزمون و با گروه آزمایش، کنترل و پیگیری بود. .جامعه آماری در این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول(۳۰۰نفر) دارای اختلال بی نظمی خلق اخلالگر در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ در شهرستان نجف آباد بودند. از بین جامعه آماری، ۳۶ نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به شیوه تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار داده شدند. ابزار گردآوری اطلاعات جلسات راهبرد های تنظیم هیجان مبتنی بر مدل گراس (گراس، (۲۰۰۷ ، پرسشنامه خلق و احساس آنگلود، کاستلو، پیکلز و ویندر((۱۹۸۷ بود . داده ها با روش تحلیل واریانس با اندازه گیریهای مکرر با استفاده از نرم افزارSPSS ویراست ۲۶ انجام شد. نتایج نشان داد: آموزش راهبرد های تنظیم هیجان مبتنی بر مدل گراس بر بهبود اختلالات افسردگی دانش آموزان دارای اختلال بی نظمی خلق اخلالگر تاثیرگذار است(.(.(p< ۰/۰۵

کلیدواژه ها:

راهبرد های تنظیم هیجان مبتنی بر مدل گراس ، اختلالات افسردگی ، دانش آموزان ، اختلال بی نظمیخلق اخلالگر