اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر درماندگی آموخته شده بر خوشبینی در دانش آموزان با افت تحصیلی

مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر درماندگی آموخته شده بر خوش بینی دانش آموزان با افت تحصیلی انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان دوره دوم متوسطه مشغول به تحصیل در شهر اصفهان در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ بودند. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای نمونه ای به حجم ۴۰ دانش آموز دختر که نسبت به ترم قبل افت تحصیلی داشتند، انتخاب شدند .(n=۴۰) این افراد به صورت تصادفی ساده در دو گروه ۲۰ نفره آزمایش و کنترل قرار داده شدند. هر دو گروه آزمایش و گروه کنترل، با استفاده از پرسشنامه جهتگیری زندگی شی یر و کارور (۱۹۸۵) مورد پیش آزمون قرار گرفتند. سپس مشاوره مبتنی بر درماندگی آموخته شده طی ۱۲ جلسه برای گروه آزمایش اجرا شد. در پایان مداخله، گروه های آزمایش و کنترل با استفاده از ابزار پژوهش مورد پس آزمون قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد مشاوره گروهی مبتنی بر درماندگی آموخته شده بر خوش بینی در دانش آموزان با افت تحصیلی تاثیر دارد .(P<۰/۰۱) معلمان می توانند با دادن فرصت هایی برای موفقیت در گام های کوچک، پسخوراند فوری و انتظارات منطقی از درماندگی آموخته شده در دانش آموزان جلوگیری کنند.

کلیدواژه ها:

مشاوره مبتنی بر درماندگی آموخته شده ، خوش بینی ، دانش آموزان ، افت تحصیلی