مطالعه ارزیابی عملکرد کارکنان با نگرشی به اثربخشی توانمندسازی

هر از عوامل مهم بقا و حیات سازمانها، کیفیت و توانمندی نیروی انسانی است که اهمیت آن به مراتب فراتر ازفناوریهای جدید، منابع مالی و مادی است. در این راستا نقش نیروی انسانی کارآمد، توانا و دانا در تحقق اهدافسازمانی امری غیر قابل انکار میباشد. نیروی انسانی توانمند، سازمان توانمند را بوجود میآورد و سازمانتوانمند محیطی است که کارکنان در گروههای مختلف، در انجام فعالیتها با یکدیگر همکاری می کنند. هدفپژوهشگر در این تحقیق بررسی تاثیر توانمندسازی کارکنان شهرداری شیراز بر عملکرد آنها است. برای انجاماین کار از جامعه آماری حدود ۴۵ نفری تعداد ۳۵ نفر نمونه به روش نمونه گیری تصادفی ساده از کارکنانشهرداری برای تایید یا رد فرضیه های تحقیق و مولفه های تاثیر آموزش شغلی، تفویض اختیار، انگیزه های فردی،غنی سازی شغل، سبک مدیریت و توانمندی بر عملکرد مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. برای جمع آوریاطلاعات از پرسشنامه استفاده گردیده که از روایی محتوا و پایایی مناسب برخوردار می باشد. روش تحقیق ازنوع توصیفی پیمایشی بوده که از طریق آن و تجزیه تحلیل داده ها آموزش شغلی، انگیزه های فردی، توانمندی،تفویض اختیار، غنی سازی شغل، سبک مدیریت مورد تایید قرار گرفت. یافته های تحقیق نشان میدهد که متغیرانگیزه های فردیو سبک مدیریت مشارکتی با ضرایب ۰/۹۳۳ و ۰/۹۰۹ موثرترین عوامل بر افزایش عملکرد کارکنان می باشد. به عبارت دیگر هر سازمانی که بتواند انگیزه های فردی کارکنان را در نظر گیرد و از تخصص کارکنان خود در تصمیم گیری استفاده نماید، سریعتر و با اطمینان خاطر بیشتر به اهداف سازمانی خود می رسد.

کلیدواژه ها:

توانمندی ، عملکرد ، اثر بخشی ، کارکنان