اثربخشی برنامه آموزش هوش هیجانی بر خودپنداره و ابعاد چهارگانه آن در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم

پژوهش حاضر با هدف »تعیین میزان اثربخشی آموزش هوش هیجانی بر خودپنداره و ابعاد چهارگانه آن در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم« انجام شد. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهرستان سرپل ذهاب در سال ۱۴۰۱ بود که با روش نمونه گیری در دسترس (داورطلبانه) تعداد ۳۰ نفر انتخاب و به پرسشنامه خودپنداره (کوپراسمیت، (۱۹۶۷ پاسخ دادند. داده ها با روشهای آمار توصیفی و تحلیل کواریانس چندمتغیره و با SPSS نسخه ۲۶ تحلیل شد. نتایج نشان داد که در مرحله پس آزمون بین میانگین نمره خودپنداره و ابعاد آن شامل خودپنداره عمومی F=۰/۲۶)، P=۰/۰۰۱ و (Eta=۰/۸۱، خودپنداره خانوادگی F=۰/۱۲)، P=۰/۰۰۱ و (Eta=۰/۴۱، خودپنداره اجتماعی F=۰/۴۷)، P=۰/۰۰۲ و (Eta=۰/۷۶ و خودپنداره تحصیلی F=۰/۵۳)، P=۰/۰۰۱ و (Eta=۰/۶۹ در آزمودنیهای دو گروه در مرحله پس آزمون تفاوت معنادار بود که حاکی از اثربخشی برنامه مداخله ای است .(P<۰/۰۵) لذا به روانشناسان و برنامهریزان حوزه سلامت روان توصیه میگردد در کنار سایر اقدامات آموزشی-درمانی به این شیوه مداخله نیز در راستای بهبود سلامت روانشناختی دانش آموزان توجه ویژه مبذول دارند.

کلیدواژه ها:

آموزش هوش هیجانی ، خودپنداره ، دانش آموز