اثر بخشی آموزش مهارت های تفکر مثبت و خوش بینی بر تنیدگی تحصیلی و سلامت روانی دانش آموزان دوره ابتدایی

هدف پژوهش حاضر اثر بخشی آموزش مهارت های تفکر مثبت و خوش بینی بر تنیدگی تحصیلی و سلامت روانی دانشآموزان دوره ابتدایی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان دختر و پسر پایه پنجم شهر کره ای (سرچهان) بهتعداد ۴۸۲ (پسرانه به تعداد ۲۵۰ نفر و دخترانه به تعداد ۲۳۲ نفر) در سال تحصیلی ۱۴۰۰ بود. نمونه گیری این پبژوهش بهصورت خوشه ای بود و با توجه به جامعه آماری و همچنین تعداد مدارس مقطع ابتدایی این شهر تعداد ۲ مدرسه انتخاب و ازبین دانش آموزان مشغول به تحصیل در این مدارس در مقطع پنجم ابتدایی تعداد ۷۰ نفر از دانش آموزان به عنوان نمونهانتخاب شدند و به دو گروه آزمایش (۳۵ نفر) و گواه (۳۵ نفر) تفسیم و مورد آزمون قرار گرفتند. ابزارهای اندازه گیری اینپژوهش شامل پرسشنامه تنیدگی تحصیلی و سلامت روان بود. در این پژوهش به گروه آزمایش طی ۸ هفته آموزش مثبتاندیشی سوزان کوئیلیام (۲۰۰۳) ارائه شد. داده های حاصل از پژوهش با استفاده از روش های آماری (آزمون تحلیل واربانسچند متغیره و تک متغیره انکووا (کوواربانس) استفاده شد. نتایج نشان داد میزان تنیدگی تحصیلی, در بین دو گروه دانشاموزان کنترل و آزمایش در سطح ۰/۰۱ تفاوت معنی دار وجود داشت. بنابراین دانش اموزانی که در گروه ازمایش تحتآموزش قرار گرفتند، توانستند میزان تنیدگی تحصیلی را در خود کاهش دهند. میزان سلامت روان بر اساس مولفه هایسلامت روان (علاتم جسمانی، علائم اضطرابی، علاتم کارکرد اجتماعی، علاتم افسردگی) در بین دو گروه دانش آموزان(کنترل / آزمایش) در سطح الفای ۰/۰۱ تفاوت معنی دار وجود داشت. بنابراین دانش اموزانی که در گروه ازمایش تحتآموزش قرار گرفتند. توانستند میزان سلامت روان خودشان را بهبود بخشند. میزان علائم جسمانی علائم اضطرابی، علامکارکرد اجتماعی، علائم افسردگی، تنیدگی تحصیلی, در بین دو گروه دانش آموزان (پسر / دختر) تفاوت معنادار وجود نداشت.

کلیدواژه ها:

مهارت های تفکر مثبت و خوش بینی ، تنیدگی تحصیلی ، سلامت روانی ، دانش آموزان