مناقب و فضایل امام حسین (ع) در در دیوان آذری اسفراینی

واقعه تکرارناپذیر کربلا از چنان عظمتی برخوردار است که شاعران و نویسندگان در طول اعصار، در آثار منظوم و منثور خود به احیاینهضت عاشورا و قیام خونین امام حسین (ع) و ذکر مناقب ایشان پرداخته اند. آذری اسفراینی از جمله شاعران سرآمد آیین است که دردیوان اشعار خود به ذکر مناقب آل طه و به خصوص امام حسین (ع) پرداخته است. پژوهش حاضر با بهره گیری از منابع دینی، قرآنی ومنابع و مآخذ تشیع و استفاده از روش توصیفی- تحلیلی مناقب و اوصاف امام سوم شیعیان، امام حسین علیه السلام را در دیوان آذری اسفراینی مطالعه کرده است. حاصل پژوهش نشان میدهد که این شاعر در مضامین و محتوای اشعار خود به خاندان عصمت وطهارت و به خصوص امام حسین و واقعه کربلا توجه ویژه داشته است. پرداختن به واقعه عاشورا و سرگذشت دلخراش امام حسین (ع)و یارانش و مظلومیت اهل بیت آن حضرت، فضایل دینی و معنوی امام حسین (ع)، زهد و بی رغبتی ایشان به دنیا، جود و بخشش،عفو و گذشت و شجاعت آن حضرت از جمله فضائلی است که مورد توجه این شاعر بوده است. حاصل سخن این است که آذریاسفراینی در اشعار خود، مانند برخی دیگر از شاعران آیینی، دینی و متعهد نقش مهمی در پاسداشت هویت اسلامی و انتقال رسالتعاشورا به نسل های بعدی داشته است.

کلیدواژه ها:

زبان و ادبیات فارسی ، شعر آیینی ، آذری اسفراینی ، مناقب و فضایل امام حسین (ع)