تاثیر قصه گویی دیجیتال بر سازگاری کودکان با اختلال یادگیری

مقدمه: دانش آموزان با اختلال های یادگیری ویژه یکی از گروه های کودکان با نیازهای ویژه هستند که به آموزش ویژه و خدمات وابسته نیاز دارند. این دانش آموزان در سازگاری اجتماعی با مشکلات عمده ای مواجه هستند که لزوم انجام مداخلات را روشن می سازد.هدف: پژوهش حاضر با هدف اثر بخشی قصه گویی دیجیتال بر افزایش سازگاری کودکان مبتلا به اختلال یادگیری صورت گرفت.روش: روش پژوهش در این مطالعه شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. با استفاده از نمونه گیری در دسترس، از جامعه آماری پژوهش حاضر که شامل کلیه کودکان مبتلا به اختلال یادگیری در تهران بود، ۳۰ نفر به طور تصادفی در یکی از دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) قرار گرفتند. برای ارزیابی سازگاری از پرسشنامه سازگاری اجتماعی دخانچی (۱۳۷۷) استفاده شد. شرکت کنندگان در پژوهش در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از ابزار فوق مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه آزمایش تحت مداخله قصه گویی دیجیتال طی ۱۰ جلسه یک روز در میان قرار گرفت اما گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد.یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که قصه گویی دیجیتال به طور معناداری سبب افزایش سازگاری کودکان مبتلا به اختلال یادگیری گردید.نتیجه گیری: از نتایج حاصل از پژوهش می توان استنباط کرد که قصه گویی دیجیتال با افزایش سازگاری کودکان مبتلا به اختلال یادگیری می تواند روشی مناسب برای ارتقای سطح مهارت های اجتماعی و ارتباطی آنان باشد.

کلیدواژه ها:

قصه گویی ، قصه گویی دیجیتال ، سازگاری ، اختلال یادگیری