تامین مالی شهرداری ها با رویکردی برشهرها در اسلام

شهر در رویکرد جغرافیایی، حاصل رابطه ای است که انسان با طبیعت به وجود می آورد به گونه ای که شهر را می توان محیطی انسان ساخت تعریف کرد. انسان برای ارضای نیازهای خود در بستر ی از دگرگونی های معنائی(نمادین) اقتصادی ، سیاسی و اجتماعی فضا را نیز دگرگون می کند. این دگرگونی از خلال یک فرایند تخریب ساختن انجام می گیرد؛ بدین معنی که برای ساختن فضاهای جدید همواره نیاز اولیه ای به تخریب فضاهای پیشین وجود دارد. این امر چرخه ای بی پایان از تخریب ها و ساختن ها را به وجود می آورد که شاید بتواند گفت هرگز متوقف نمی شود چه بسیار در طول تاریخ مشاهده شده است که حتی با نابودی کامل یک شهر، تاریخ آن شهر باز نایستاده و در دوره ای آتی، بار دیگر شهر در مرزهای قدیمی و یا نزدیک به آنها و با تجدید گذشته تاریخی آن بازسازی شده است. در رویکرد جامعه شناختی شهر به مثابه یک واقعیت اجتماعی تعریف می شود. در اینجا شهر در نهایت حاصلی است از مجموعه روابط میان بازیگران اجتماعی و بنابراین، این باور وجود دارد که شکل گیری فضاها و روابط شهری از این روابط تبعیت می کنند. از نظر اجتماعی، شهرها مکان های مناسبی برای شکل گیری نهادهای جمعی، اعتلای ارزش های فرهنگی، گسترش و تحکیم روابط و مناسبات اجتماعی و پاسداری از روش های انسانی و هویت های ملی و محلی هستند. شهر فضای کالبدی حیات اجتماعی جوامع است جایی که در آن روابط انسانی و اجتماعی شکل گرفته، بارور و شکوفا می شود. شهرها تبلوری از نابرابری در روابط قدرتمند که با ظهور حکومت یعنی روابط فرماندهی-فرمانبری همخوانی دارند. شهرداری ها به عنوان نهاد عمومی متولی پروژه های شهری، هزینه هایی دارند که تامین مالی آنها به طور معمول مستقل از دولت مرکزی انجام می شود. تامین مالی پروژه های گوناگون شهری نیازمند وجود بازارهایی برای ارائه وجوه مالی موردنیاز شهرداری ها است. بازارهای مالی توسعه یافته یکی از نهادهایی هستند که می توانند این وجوه را در اختیار شهرداری ها قرار دهند..

کلیدواژه ها:

تامین مالی ، شهرهای اسلامی ، مدیریت شهری ، شهرداری ها