اثر پیش تیمار پلی اتیلن گلیکول بر جوانه زنی و رشد گیاهچه خیار درختی (Cucumis sativus L.) تحت تنش شوری

پرایمینگ یکی از تکنیک های بهبود بذر است که می تواند باعث افزایش درصد جوانه زنی، سبز شدن و افزایش دامنه جوانه زدن بذرها در شرایط محیطی تنش زا از قبیل شوری، دما و خشکی شود. این تحقیق به منظور بررسی اثر پلی اتیلن گلیکول بر پارامترهای جوانه زنی و رشد گیاهچه خیار درختی تحت تنش شوری انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در ظروف پتری دیش در آزمایشگاه بخش اصلاح نهال و بذر مرکز تحقیقات کشاورزی و منایع طبیعی کرمان صورت گرفت. در این پژوهش از سه سطح پلی اتیلن گلیکول (صفر و 5- و 10- بار) در سه سطح شوری 2 و 4 و 6 (دسی زیمنس بر متر مربع) استفاده و پارامترهای درصد جوانه زنی، شاخص بنیه بذر، وزن تر گیاهچه، طول ساقه چه، طول ریشه چه مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش تنش شوری مؤلفه های درصد جوانه زنی و شاخص بنیه بذر کاهش یافت و این کاهش در شوری 6 دسی زیمنس بر متر شدید تر بود. در مقابل بیشترین و کمترین درصد جوانه زنی به ترتیب در غلظت صفر و 10- بار پلی اتیلن گلیکول صورت گرفت. شوری بر پارامترهای دیگر رشد اثرات منفی داشت. پلی اتیلن گلیکول در غلظت 10- بار باعث کاهش اثرات منفی شوری گردید. در این رابطه پیشنهاد می گردد اثر پرایمینگ بذر بر سبز شدن و رشد گیاهچه خیار درختی در شرایط گلخانه مورد ارزیابی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

پلی اتیلن گلیکول ، پرایمینگ ، جوانه زنی ، رشد گیاهچه ، خیار درختی