اثربخشی طراحی آموزشی چندرسانه ای مبتنی بر نظریه بار شناختی بر پیشرفت تحصیلی و ابعاد خودپنداره دانش آموزان

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی طراحی آموزشی چندرسانه ای مبتنی بر نظریه بار شناختی بر پیشرفت تحصیلی و ابعاد خود پنداره دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون، برای هر دو گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی دانش آموزان پسر پایه پنجم ابتدایی ناحیه یک شیراز در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ تشکیل دادند که تعداد آنها با رجوع به اداره آموزش و پرورش شهر شیراز حدود ۲۰۰۰ نفر برآورد شده است . ۶۰ نفر از دانش آموزان مورد مطالعه ، به روش نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش ، پرسشنامه خودپنداره چن و تامپسون و آزمون پیشرفت تحصیلی درس علوم بوده است . روایی صوری و محتوایی پرسشنامه توسط خبرگان و اهل فن و پایایی با روش آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت . برای تحلیل دادهها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و از آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس یک متغیری و چند متغیری ) استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که آموزش با استفاده از برنامه آموزشی چندرسانه ای مبتنی بر نظریه بار شناختی به دانش آموزان، ۲/۱۵ درصد واریانس پیشرفت تحصیلی و ۹/۱۲ درصد از تفاوتهای مشاهده شده در خودپنداره عمومی ، ۷/۲۰ درصد از تفاوتهای مشاهده شده در خودپنداره آموزشگاهی و ۵/۱۰ درصد از تفاوتهای مشاهده شده در خودپنداره غیر آموزشگاهی را تبیین می کند. همچنین آموزش با استفاده از برنامه آموزشی چندرسانه ای مبتنی بر نظریه بار شناختی بر پیشرفت تحصیلی و میزان ابعاد خودپنداره (عمومی ، آموزشگاهی و غیرآموزشگاهی ) تاثیر معنی دار دارد.

کلیدواژه ها:

طراحی آموزشی چند رسانه ای مبتنی بر نظریه بار شناختی ، پیشرفت تحصیلی ، خودپنداره ، دانش آموزان پایه پنجم .