تاثیر به کارگیری روش منتورشیپ بر میزان استرس دانشجویان پرستاری
محل انتشار: نشریه آموزش پرستاری، دوره: 6، شماره: 3
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 190
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JNE-6-3_005
تاریخ نمایه سازی: 29 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: برنامه های متعددی برای کاهش استرس دانشجویان پرستاری پیشنهاد گردیده است. در این میان، بهره گیری از پرستاران بالینی با تجربه در امر آموزش دانشجویان پرستاری به عنوان منتور، افق تازه ای را در یادگیری بالینی گشوده است. با توجه به محدود بودن مطالعات انجام شده در زمینه استفاده از منورشیپ در ایران، این مطالعه با هدف تعیین تاثیر به کارگیری روش منتورشیپ بر میزان استرس دانشجویان پرستاری صورت گرفت.
روش کار: این مطالعه یک پژوهش تجربی با طراحی دو گروهی قبل و بعد بود که بر روی ۵۷ دانشجوی ترم ۷ و ۸ کارشناسی پرستاری که مشغول کارآموزی در بخش داخلی بیمارستان امام حسین(ع) شاهرود بودند، انجام شد. دانشجویان به روش سرشماری انتخاب و به طور تصادفی ساده در دو گروه مداخله (۲۹ نفر) و کنترل (۲۸ نفر) قرار گرفتند. در گروه مداخله، هر ۶ تا ۷ دانشجو تحت آموزش یک پرستار بالینی به عنوان منتور قرار گرفت. گروه شاهد نیز طبق روش معمول تحت آموزش مربی دانشکده قرار گرفتند. در هر دو گروه قبل و بعد از مداخله، میزان استرس دانشجویان با پرسشنامه Clinical Environmental Stress سنجیده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ و آزمون های تی مستقل و وابسته و کوواریانس تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: بین گروه ها از نظر سنی، سکونت و سال ورود تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد . بر اساس نتایج آزمون کوواریانس، دو گروه قبل از اجرای برنامه منتورشیپ از نظر میانگین نمره استرس با هم اختلاف معناداری نداشتند (۴۱۸/۰=p). اما پس از اجرای برنامه مداخله میانگین نمرات استرس در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل، به مقدار قابل توجهی کاهش یافته بود که این اختلاف از نظر آماری نیز معنادار بود (۰۱۶/۰=p).
نتیجه گیری: برنامه آموزشی منتورشیپ می تواند موجب کاهش استرس دانشجویان پرستاری شود و توصیه می شود در کارآموزی در عرصه دانشجویان پرستاری از این برنامه آموزشی به جای روش معمول در دانشکده های پرستاری استفاده شود. که با توجه به کمبود مربیان پرستاری و کاهش شکاف تئوری وعمل می توان آز آن استفاده کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زکیه محمدی پور
University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran
محمد علی حسینی
University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran
علی عباسی
Shahroud University of Medical Sciences, Shahroud, Iran.
اکبر بیگلریان
University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran
حمید رضا خانکه
University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :