اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر ترس از زایمان، ترس از درد، خودکارآمدی زایمان و تمایل به سزارین زنان نخست زا

مقدمه: در طول دهه گذشتهنرخ سزارین در کشورهای صنعتی و در حال توسعه افزایش یافته است. دلایل زیادی برای افزایش جهانی نرخ سزارین وجود دارد، اما یک عامل مهم و تاثیرگذار ترس از زایمان طبیعی است. ترس از زایمان نیز خود به دلایلی همچون ترس از درد و خودکارآمدی پایین زایمان ایجاد می شود. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر ترس از زایمان، ترس از درد، خودکارآمدی زایمان و تمایل به سزارین زنان نخست زا انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال ۱۳۹۴ بر روی ۲۵ نفر از زنان نخست زای شهر مشهد انجام شد. افراد به دو گروه کنترل و آزمایش تخصیص یافتند. ۹ جلسه درمان شناختی رفتاری توسط پژوهشگر (روانشناس بالینی) بر روی گروه آزمایش اجرا شد. پرسشنامه انتظار از زایمان ویژما، خودکارآمدی زایمان و نشانه های اضطراب از درد به عنوان ابزار در پیش آزمون و پس آزمون استفاده شدند. تمایل زنان به نوع زایمان با یک سوال در ابتدای نمونه گیری و در پایان درمان سنجیده شد، به علاوه پس از اتمام بارداری طی یک تماس تلفنی، نوع نهایی زایمان از مادران پرسیده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری  SPSS(نسخه ۱۶) و آزمون های تحلیل کواریانس و آزمون دقیق فیشر انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در مطالعه حاضر ترس از زایمان، ترس از درد، تمایل به سزارین و سزارین در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت (۰۵/۰>p). هم چنین خودکارآمدی زایمان در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت (۰۵/۰>p). نتیجه گیری: درمان شناختی رفتاری از طریق کاهش ترس از زایمان، ترس از درد و افزایش خودکارآمدی زایمان، سزارین های غیرضروری را کاهش می دهد.

کلیدواژه ها:

ترس از زایمان ، ترس از درد ، خودکارآمدی زایمان و تمایل به سزارین