اثر عصاره هیدروالکلی گیاه کانابیس بر بقاء سلولی و تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی انسان به سلول های شبه استئوبلاستی

زمینه و هدف: ترشحات رزینی گیاه کانابیس، حشیش نام دارد و دارای خواص دارویی و روانگردانی فراوان است. مهم ترین ترکیب روانگردان این گیاه THC (دلتا-۹- تتراهیدروکانابینول) است که قادر به تحریک گیرنده های کانابینوئیدی در بدن است. این مطالعه به منظور تعیین اثر عصاره هیدروالکلی گیاه کانابیس بر بقاء سلولی و تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی انسان به سلول های شبه استئوبلاستی انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی سلول های بنیادی مزانشیمی به دست آمده از بافت چربی ناحیه شکمی انسان با غلظت ۱۰۰ng/ml از عصاره هیدروالکلی گیاه کانابیس تیمار شدند. تایید هویت سلول ها با استفاده از تکنیک های فلوسایتومتری و RT-PCR انجام شد. اثر سیتوتوکسیک عصاره کانابیس به روش MTT و قابلیت تمایز استئوبلاستی سلول ها با کمک رنگ آمیزی آلیزارین رد بررسی شد. به کمک تهیه گسترش متافازی کروموزوم سلولی، آنالیز کاریوتیپ انجام گردید. یافته ها: هویت سلول های بنیادی مزانشیمی چربی با بیان مارکرهای مزانشیمی غیرهماتوپویتیک (CD۹۰، CD۴۴ و CD۷۳) و عدم بیان مارکر هماتوپویتیک (CD۳۴ و CD۴۵) تایید شد. رنگ آمیزی آلیزارین رد نشان داد که تیمار با کانابیس اثری بر تمایز استئوبلاستی این سلول ها ندارد و سلول های تیمار شده مانند سلول های گروه کنترل به سلول های استخوانی تمایز یافتند. همچنین عصاره کانابیس اثری بر ساختار، وضعیت مورفولوژیکی و تعداد کروموزوم های این سلول ها نداشت. نتیجه گیری: سلول های مزانشیمی چربی انسان در حضور عصاره هیدروالکلی گیاه کانابیس قابلیت تمایز استئوبلاستی خود را حفظ می نمایند. همچنین این عصاره اثری بر کاریوتیپ کروموزومی سلول ها ندارد.

کلیدواژه ها:

Cannabis sativa ، Fat mesenchymal cells ، Osteoblast ، Karyotype ، کانابیس ، سلول های مزانشیمی چربی ، استئوبلاست ، کاریوتیپ