بررسی نقش واسطه ای توجه آگاهی بر رشد فردی، تنظیم هیجان و شفقت به خود

زمینه و هدف: ذهن آگاهی توجه کردن قاطعانه نسبت به امور در زمان حاضر است که ما تا به حال طور دیگری به آنها توجه کرده ایم. اقدام برای رشد فردی نقش اصلی در هویت، برای حرکت در مسیر عزت نفس یا نشانه های افسردگی ایفا می کند. امروزه علی رغم تحقیقات گذشته، نظریه های جدید در قلمرو هیجان، بر نقش مثبت و انطباقی هیجان تاکید دارند و نشان می دهند که هیجان می تواند نقش سازنده ای در حل مسئله و پردازش اطلاعات، فرایند تصمیم گیری، نوآوری و خلاقیت و افزایش یادگیری داشته باشد. افراد برخوردار از خودشفقتی بالا به این نگرش دست پیدا می کنند که شکست و ناکامی بخشی اجتناب ناپذیر از زندگی هر انسانی است و بنابراین چنین دیدگاهی، پذیرش شکست را در انسان تسهیل می سازد بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای توجه آگاهی(ذهن آگاهی) بر رشد فردی، تنظیم هیجان و شفقت به خود در دانشجویان دانشگاه علم و هنر یزد بود. روش پژوهش: روش پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشجویان دختر و پسر دانشگاه علم و هنر تشکیل می دادند، که از بین آن ها با روش نمونه گیری در دسترس ۲۲۰ نفر از دانشجویان به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های ذهن آگاهی فرایبورگ(۲۰۰۶)، اقدام برای رشد فردی روبیتچک و همکاران(۲۰۱۲)، تنظیم هیجان گراس وجان(۲۰۰۳) و شفقت ورزی به خود نف(۲۰۰۳) استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری AMOS نیز تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: یافته های پژوهش حاکی از آن است که تنظیم هیجان در ارتباط بین شفقت به خود با رشد فردی و هم چنین ذهن آگاهی در ارتباط بین شفقت به خود با رشد فردی، نقش میانجی دارد و در سطح (p<۰/۰۱) معنی دار است و هم چنین ذهن آگاهی در ارتباط بین تنظیم هیجان با رشد فردی، نقش میانجی دارد و در سطح (p<۰/۰۵) معنی دار است. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین ذهن آگاهی، رشد فردی، تنظیم هیجان و شفقت به خود ارتباط مثبت مستقیم وجود دارد.

کلیدواژه ها:

توجه آگاهی ، رشد فردی ، تنظیم هیجان ، شفقت به خود