تعیین حداثر تراکم ساختمانی مجاز با رویکردی بر پدافند غیر عامل (نمونه موردی: خیابان صابونچی، شهر خوی)

پدافند غیر عامل به مجموعه اقداما تی اطلاق می شود که مستلزم به کارگیری جنگ افزار خاصی نبوده و با اجر ای آنمیتوان از وارد شدن خسارات مالی به تجهزات و تاسیسات حیاتی و حساس نظامی و غیرنظامی و نیز تلفات انسانیجلوگیری نمود. در این پژوهش از طریق مدلسازی سه بعدی به وسیله نرم افزار های Arc Map و Arc Scene و با توجهبه ضوابط تعداد طبقات در کاربری های مسکونی، مصوب شورایعالی معماری و شهرسازی ایران، به ارزیابی تراکم ها یمجاز در محدوده مورد مطالعه پرداخته شده است. با توجه به قوانین ارتفا عی، تعداد طبقات مجاز در محدوده صابونچی کهدار ای معبر ۱۶ متری می باشد، ۶ طبقه بوده و نتایج تحلیل ها حاکی از ۴ / ۲ درصد تراکم مازاد می باشد. همچنین بااستناد به مبحث بیست و یک مقررات ملی ساختمان از آنجایی که در محدوده مورد مطالعه حاکثر کل طبقات موجود ۹میباشد، نتایج نشان میدهد علیرغ م وجود ساختمان ه ای با ارتفاع غیر مجاز در خیابان صابونچی این محدوده هماهنگبا الزامات ساختمانی پدافند غیر عامل در شهرسازی و ساختمان (مبحث ۲۱ مقررات ملی ساختمان) می باشد.

کلیدواژه ها:

تراکم ، بلند مرتبه سازی ، پدافند غیرعامل ، برنامه ریزی شهری ، خوی