تاثیر آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر مولفه های پرخاشگری در دختران متوسطه اول

یکی از مهمترین نیازهای اجتماعی افراد، ارتباط با افراد دیگر و برقراری روابط اجتماعی سالم است. با این حال، رفتار پرخاشگرانه می تواند برهم زننده بر این روابط باشد. تحقیق حاضر با هدف تاثیر آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر مولفه های پرخاشگری در دختران متوسطه اول شهرستان عباس آباد و سلمانشهر انجام شد. روش تحقیق نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون دارای گروه کنترل و جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهر عباس آباد بود. نمونه های این پژوهش شامل ۲۰ دانش آموز بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه ۱۰ نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند. سپس پرسشنامه پرخاشگری باس و پری در اختیار آنها قرار گرفت. بعد از تکمیل پرسشنامه ها گروه آزمایش، دوره آموزش را دریافت کردند و گروه کنترل تا پایان پژوهش در لیست انتظار باقی ماندند. بعد از پایان دوره مجددا افراد هر دو گروه توسط همان پرسشنامه مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج تغییرات به روش تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. با توجه به یافته ها پس از آموزش مهارتهای مثبت اندیشی در دوره پس آزمون مقدار پرخاشگری فیزیکی و خشم کاهش یافته است. در نتیجه آموزش مهارتهای مثبت اندیشی بر کاهش مولفه های پرخاشگری فیزیکی و خشم دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول موثر است.

کلیدواژه ها:

مهارت های مثبت اندیشی ، پرخاشگری فیزیکی ، خشم