بررسی کشت مخلوط خیار و پیازخوراکی

کشت مخلوط یکی از روش­های مناسب برای حرکت در راستای کشاورزی پایدار می­باشد. بر این اساس آزمایشی درفصل زراعی سال ۱۳۸۸ در مزرعه­ای واقع در ۵ کیلومتری جاده میانه- تبریز اجرا گردید. آزمایش بصورت فاکتوریل دو فاکتوره در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با ۴ تکرار بصورت افزایشی اجرا شد. فاکتور اول ارقام امپراتور، بینگو، سوپراستار و نفر خیار و فاکتور دوم فاصله کاشت پیاز خوراکی در سطوح هشت،۱۰ و ۱۲ سانتی­متر بود. نتایج نشان داد عملکرد پیازخوراکی تنها در کشت مخلوط با رقم امپراتور به طور معنی­دار کاهش پیدا کرد. بیشترین عملکرد پیازخوراکی در فاصله کاشت ۱۰ سانتی­متر مشاهده شد. ارقام امپراتور و سوپراستار عملکرد بیشتری در مقایسه با دو رقم دیگر خیار در واحد سطح تولید نمودند. عملکرد میوه خیار در کشت مخلوط به طور معنی­داری کاهش پیدا کرد. درصد ماده خشک میوه خیار تنها در کشت مخلوط پیازخوراکی با فاصله هشت سانتی­متر به طور معنی­دار کاهش پیدا کرد. درصد ماده خشک پیازخوراکی تنها در کشت مخلوط با رقم نفر، به طور معنی­داری کاهش پیدا کرد. بالاترین نسبت برابری زمین (۵۶/۱) در ترکیب تیماری رقم سوپراستار با فاصله کاشت ۱۰ سانتی­متر پیازخوراکی بدست آمد.

کلیدواژه ها:

پیازخوراکی ، خیار ، عملکرد ، کشت مخلوط و نسبت برابری زمین