نقش نماز در رشد و توسعه فرهنگ جامعه اسلامی از منظر نهج البلاغه

نماز به عنوان پیشیانی دین داری و خداباوری،نشانگر رابطه عاشقانه میان بنده و معبود است.در کنار این پیوند و دلدادکی،نماز برای رشد و تعالی فردی و اجتماعی انسان نیز بسیار مفید و اثر گذار است و نتایج پای بندی و توجه به این تکلیف شرعی در سطح جامعه به روشنی قابل مشاهده است.در کنار تعالی فردی و اجتماعی رشد فرهنگی در سطح جامعه نیز از دیگر کارکردهای توجه به نماز است.این پژوهش با هدف تبیین نقش نماز در رشد و توسعه فرهنگ جامعه اسلامی از منظر نهج البلاغه،با روش کتابخانه ای و شیوه توصیفی-تحلیلی انجام شده است.یافته های تحقیق نشان می دهد که از منظر نهج البلاغه ،نماز افزئدن بر بازدارندگی از گناه و خطای انسان در زمینه های مختلف فرهنگی زمینه رشد و ترقی را فراهم می آورد.تعمیق صیر و بردباری ،گسترش ساده زیستی ،رشد اخلاص و یکرنگی ،توجه به نظم انضباط ،تقویت مسجدو تربیت دینی را می توان از رهاوردهای توجه به نماز برشمرد

کلیدواژه ها:

نماز ، رشدفرهنگی ، نهج البلاغه ، جامعه دینی