ارزیابی روش های مختلف استخراج بر خصوصیات آنتی اکسیدانی عصاره زنجبیل

در این مطالعه تاثیر روش های مختلف استخراج (اولتراسوند و حلال) بر میزان ترکیبات فنلی، فلاوونوئیدی و فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره زنجبیل به منظور به دست آوردن بهترین روش استخراج و بالاترین فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره بررسی شد. فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره ها با استفاده از آزمون DPPH تعیین گردید. بیشترین مقدار ترکیبات فنولی کل با مقدار ۸۵/۳۸ ±۶۹/۴۵۴ معادل اسیدگالیک و بیشترین مقدار محتوای فلاوونوئیدی کل با مقدار ۵۴/۰±۸۸/۲۶۰ برحسب کوئرستین در عصاره به دست آمده با روش اولتراسوند مشاهده شد. در آزمونDPPH با افزایش غلطت عصاره، فعالیت آنتی اکسیدانی افزایش یافت. غلظت های ۲۰۰۰ و ۲۵۰۰ پی پی ام هر دو استخراج با آنتی اکسیدان سنتزی TBHQ اختلاف معنی داری نداشتند(۰.۰۵< (pبنابراین عصاره زنجبیل قابیلت جایگزینی با آنتی اکسیدان های سنتزی در صنعت را دارد.

کلیدواژه ها:

استخراج ، خصوصیات آنتی اکسیدانی ، عصاره زنجبیل