ضرورت نهادینه کردن شاخصهای صلح مثبت در مدرسه آینده

از آنجایی که آموزش و پرورش نهادی است که همواره با دموکراسی در ارتباط بوده و رسالت اصلی آن ایجاد فضای محبت، رشد و بالندگی روح افزا و اعتماد و احترام به حقوق دیگران، شفاف سازی و ارتقای نیروی انسانی، توزیع عادلانه امکانات آموزشی و ... می باشد لذا در این مقاله با بهره گیری از روش کیفی شیوه مطالعه اسنادی و بررسی ادبیات و پیشینه موضوع، مولفه ها و ابعاد و شاخص های صلح مثبت را که موسسه بین المللی اقتصاد و صلح مشخص و منتشر نموده مورد پژوهش قرار داده است. ضرورت بررسی این مسائل می تواند نشان دهد که چگونه متصدیان آموزش و دستگاههای حاکم بر آن، در تلاش اند تا به تناظر کتب درسی و امور جاری در مدارس ارزش های صلح گونه را بازتولید کنند. چنین رویکردی می تواند از این نظر که آموزش و پرورش را از دستگاهی برای تعیین مرزبندی ها و تهدیدها علیه دیگری به نهادی برای خلق فضایی از اعتماد و پذیرش دیگری، احترام به تفاوت ها، کاهش سطح فساد در جامعه، ارتقای جایگاه سرمایه انسانی در جامعه و... مبدل نماید. این پژوهش در پایان به این نتیجه رسیده که به کارگیری شاخص های صلح مثبت و کارکرد آن با مشکلات زیادی از طرف نهاد آموزش و پرورش روبرو می گردد لیکن تلاش در جهت تحقق اهداف صلح مثبت متوقف نگردیده و لازم است در مدرسه آینده نظام آموزش و پرورش توجه ویژه ای به این مقوله بنماید.

کلیدواژه ها:

صلح ، صلح مثبت ، آموزش و پرورش ، سیاستگذاری آموزشی ، ارزش های صلح آمیز