بررسی مقادیر نرمال آنالیز McNamara در بالغین ایرانی ساکن در اهواز

امروزه تشخیص و طرح درمان های ارتودنسی و جراحی بهتر است براساس میزان نورم استاندارد اختصاصی هرگونه نژادی باشد. هدف از این مطالعه، تعیین مقادیر نورم سفالومتریک بالغین ایرانی ساکن در شهر اهواز بر اساس شاخص های آنالیز McNamara و تعیین تفاوت های جنسیتی و مقایسه ی آن ها با مقادیر استاندارد و سایر مطالعات مشابه بود. مواد و روش ها: در این مطالعه ی توصیفی- مقطعی، تعداد ۷۹ رادیوگرافی سفالومتری (۳۹ زن و ۴۰ مرد با دامنه ی سنی ۲۹-۱۹ سال) از آرشیو بخش ارتودنسی دانشکده ی دندان پزشکی دانشگاه جندی شاپور اهواز و یک بخش خصوصی در شهر اهواز طی سال های ۱۳۹۸-۱۳۹۷ انتخاب شد. نمونه ها دارای رابطه ی مولری کلاس یک با یک نیمرخ بالانس و متعادل بودند، بدون سابقه ی درمان های ارتودنسی، جراحی و یا تروما و ناهنجاری های مادرزادی، ۸ پارامتر خطی و ۴ پارامتر زاویه ای بر اساس آنالیز McNamara با روش دستی توسط خط کش ارتودنسی بررسی گردید. سپس داده ها با استفاده از آزمون های آماری Independent t-test, Shapiro-Wilk, Mann-Whitney تحلیل شدند، سطح معنی داری p value>۰/۰۵ در نظر گرفته شد. یافته ها: بر اساس نتایج این مطالعه، شاخص های زیر تفاوت معنی دار داشتند (p value>۰/۰۵): طول موثر ماگزیلا، طول موثر مندیبل، فاصله ی میلی متری نقطه ی A در ماگزیلا و چانه تا خط عمود از نقطه ی N، اختلاف طول ماگزیلا نسبت به مندیبل، ا رتفاع ۱/۳ تحتانی صورت در این شاخص ها تفاوت معنی دار نبود (p value<۰/۰۵). نتیجه گیری: با وجود تفاوت هایی میان تعدادی از پارامترهای سفالومتریک با مقادیر نرمال نژ اد سفید اروپایی بر اساس آنالیز McNamara، از این آنالیز در جهت تشخیص و طرح درمان بیماران ارتودنسی- جراحی در جمعیت ایرانی می توان استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

بالغ ، گروه نژادی ، ارتدونتیک ، سفالومتری ، ایرانی