اثربخشی گروه درمانی کاهش تنیدگی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش مولفه های استرس ادراک شده (خودکارآمدی ادراک شده، درماندگی ادراک شده) و آسیب پذیری روانشناختی بانوان تحت مراقبت بارداری

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی گروه درمانی کاهش تنیدگی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش استرس ادراک شده و آسیب پذیری روانشناختی بانوان تحت مراقبت بارداری بود. این پژوهش به روش نیمه آزمایشی صورت پذیرفت . جامعه ی آماری این پژوهش را کلیه بانوان مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی تهران که در بازه زمان اجرای این مطالعه تحت مراقبت بارداری بوده اند، تشکیل داده است . نمونه گیری به روش هدفمند صورت پذیرفته است ، پرسشنامه استرس ادراک شده لازاروس به صورت غربالگری در مورد تمامی بانوان تحت مراقبت بارداری مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی تهران به اجرا در آمد و بر اساس بیشترین نمره استرس ادراک شده تعداد ۴۰ نفر انتخاب شدند، سپس از طریق تصادفی ساده در دو گروه آزمایشی و کنترل جایگزین خواهند شد.. از پرسشنامه سلامت عمومی و مقیاس استرس ادراک شده لازاروس برای اندازه گیری متغیرها و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شده است . یافته ها حاکی از آن بوده است که به طور کلی گروه درمانی کاهش تنیدگی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش استرس ادراک شده و آسیب پذیری روانشناختی بانوان تحت مراقبت بارداری به ترتیب با ضرایب اتای ۵۷/۰ و ۴۷/۰ اثربخش بوده است ، همچنین ، این مداخله درمانی از میان مولفه های آسیب پذیری روانشناختی به ترتیب بر علایم جسمانی ، علایم اضطرابی و اختلال خواب ، کارکرد اجتماعی با ضریب اتای ۴۵/۰، ۴۸/۰ و ۲۷/۰ اثربخش بوده است و همچنین ، از میان مولفه های استرس ادراک شده بر خودکارآمدی ادراک شده و درماندگی ادراک شده به ترتیب با ضرایب اتای ۳۴/۰، ۳۵/۰ اثربخش بوده است . در نتیجه روانشناسان و درمانگران می توانند از ذهن آگاهی در جهت کاهش مولفه های مورد بررسی در این پژوهش استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

استرس ادراک شده ، آسیب روانشناختی ، بارداری ، ذهن آگاهی