تاثیر نفوس بر تربیت در گستره کلام امیر المومنین علی (ع)

در اهمیت و ارزش تربیت همین بس که قرآن کریم محور دعوت پیامبر عظیم الشان اسلام را تربیت و تکمیل فضائل اخلاقی قرار داده است و این از موضوعاتی است که جامعه بشری از همان روزگار نخستین به آن نیاز داشته است. و هر روز با توسعه زندگی اجتماعی، علمی و سیاسی این نیاز بیشتر شده است، چنانکه هم اکنون در بیشتر جوامع بشری مشاهده میکنیم به همان نسبت که علوم طبیعی و مادی رونق پیدا کرده و زندگی به سمت ماشینی و صنعتی شدن پیش رفته، خود انسان از اصول و مبانی تربیت فضائل انسانی دور مانده است. علت امر آن است که علم را از ایمان و تقوا جدا نموده اند و تربیت را از تهذیب و تزکیه بی نیاز دانسته اند. اگر تجربیات علمی در زندگی بشر انقلاب ایجاد میکند فضائل اخلاقی در درون نفس ها و باطن موجب تحول میشود. شناخت انسان در نظام تربیت بحثی مبنایی است، زیرا موضوع تربیت انسان است و بدون دریافتی درست از انسان و جامعیتش، و نیز بدون شناخت استعدادهای شگفت انسان و مراتب وجودش ، نمیتوان به برنامه ای درست و جامع دست یافت و تربیتی به سامان را پایه گذاشت. این شناخت دریچه ورود به تربیت و راهگشای آن و تعیین کننده مبحث نظری در تربیت است. نوع شناخت انسان، نوع نظام تربیتی را معین میکند و هرگونه که انسان شناخته شود بر اساس همان شناخت رفتارها و اقدامات و برنامه های تربیتی شکل میگیرد.

کلیدواژه ها:

تربیت ، نفس ، نهج البلاغه ، نامه۳۱