بررسی رابطه الگوهای فرزند پروری و سازگاری اجتماعی دانش آموزان

خانواده اولین و مهمترین نهاد در تاریخ و تمدن انسانی است که افراد بشری در آن با شیوه های زندگی جمعی و تفاهم و سازگاری با دیگران آشنا می گردند . خانواده مناسب ترین بستر فعلیت یافتن قابلیت ها و استعدادها و توانایی های انسانی است و بخش عظیمی از ابعاد شخصیت افراد همچون رفتارهای اجتماعی، مسئولیت پذیری، تحمل و بردباری در برابر دیگران و واکنش های عاطفی در آن شکل می گیرد . این پژوهش به روش توصیفی - تحلیلی و با هدف بررسی رابطه الگوهای فرزند پروری و سازگاری اجتماعی دانش آموزان انجام شده است. روابط بین کودک و والدین و سایر اعضای خانواده را می توان به عنوان مبنای جامعه پذیری نظامهای اجتماعی بزرگتری چون، جامعه شهری یا روستایی و جامعه گسترده تر در نظر داشت. این نظامها به طور مستقیم یا غیر مستقیم از طریق روشهای مختلف تربیت فرزند در کودکان تاثیر می گذارند.

کلیدواژه ها:

آموزش ، ساخت گرایی ، کاوشگری ، یادگیری ، دانش آموزان