رابطه سرسختی روان شناختی و امید به اشتغال با سرزندگی تحصیلی در دانشجویان

هدف از مطالعه حاضر بررسی رابطه سرسختی روان شناختی و امید به اشتغال با سرزندگی تحصیلی در دانشجویان بود. پژوهش حاضر یک مطالعه ی توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این مطالعه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت در سال ۱۴۰۱ بودند. نمونه این مطالعه شامل ۴۴ نفر از دانشجویان بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور جمع آوری دادهها از پرسشنامه سرسختی روان شناختی اهواز، پرسشنامه امید به اشتغال و پرسشنامه سرزندگی تحصیلی استفاده شد. به منظور جمع آوری دادهها از سامانه پرس لاین استفاده شد و پرسشنامه ها در شبکه های اجتماعی مجازی دانشگاه به اشتراک گذاشته شد. به منظور تحلیل دادهها از نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ و آزمونهای آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد که بین سرسختی روانشناختی و سرزندگی تحصیلی (۶۲۹/۰) ارتباط مثبت و معنادار وجود دارد، به عبارت دیگر بالا بودن سرسختی روانشناختی منجر به افزایش سرزندگی تحصیلی می شود. نتایج نشان داد که بین امید به اشتغال و سرزندگی تحصیلی (۵۱۰/۰) ارتباط مثبت و معنادار وجود دارد، به عبارت دیگر بالا بودن امید به اشتغال منجر به افزایش سرزندگی تحصیلی می شود. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که فقط متغیر سرسختی روانشناختی بر اساس ضریب R۲ در مجموع ۳۹ درصد از واریانس متغیر سرزندگی تحصیلی را تبیین می کند. در مجموع می توان نتیجه گرفت که سرسختی روانشناختی و امید به اشتغال دو متغیر مرتبط با سرزندگی تحصیلی در دانشجویان است .

کلیدواژه ها:

سرسختی روان شناختی ، امید به اشتغال ، سرزندگی تحصیلی