پیش بینی سبک هویت براساس هوش معنوی و خودتنظیمی نوجوانان پسر متوسطه شهر تهران

در این پژوهش به صورت توصیفی-تحلیلی به بررسی نقش هوش معنوی و خودتنظیمی در پیش بینی سبک های هویتی در دانش آموزان متوسطه پرداخته شد. جامعه آماری در این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان متوسطه پسر در شهر تهران بوده است، که از این تعداد با استفاده از نمونه گیری خوشه ای، تعداد ۳۲۰ نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های هوش معنوی کینگ (SISRI)، سبک هویت برزونسکی (ISI-G۶) و پرسشنامه خودتنظیمی بوفارد استفاده گردید. نتایج این پژوهش نشانگر این موضوع بوده است که بین هوش معنوی و شاخص های سبک هویتی (به جز سبک هویت سردرگم)، خودتنظیمی و شاخص های سبک هویتی دانش آموزان رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد، همچنین نتایج ارائه شده در این پژوهش بیانگر این موضوع می باشد که هوش معنوی (R۲=۷/۲%, p<۰.۰۰۱) و خودتنظیمی (R۲=۹%, p<۰.۰۰۱) توانایی پیش بینی سبک های هویتی در بین دانش آموزان متوسطه را دارا می باشند. بدین صورت دانش آموزانی که هوش معنوی در آنها در حد بالایی می باشد، در برخورد و انتخاب راه حل ها جهت مقابله با مشکلات، توانایی بیشتری خواهند داشت

کلیدواژه ها:

هوش معنوی ، خودتنظیمی ، سبک هویت ، دانش آموزان متوسطه