ارزیابی درونی معاونت آموزشی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی درونی معاونت آموزشی دانشکده روانشناسی و علومتربیتی دانشگاه تهران به بیان اهداف، فرایند و نتایج میپردازد. این تحقیق از نظر هدف از نوع توصیفی و کاربردی و روش آن موردی و یکی از انواع تحقیق توصیفی میباشد. بهاینمنظور پنج عامل(هیئتعلمی؛ مدیران گروه؛ کارکنان؛ دانشجویان و دانشآموختگان)،۱۷ ملاک و ۷۴ نشانگر درنظر گرفتهشد. جامعه آماری پژوهش شامل هیئت علمی(۵نفر)، مدیران گروه(۲ نفر)، کارکنان(۱۱نفر)، دانشجویان(۱۰ نفر کارشناسی و ۱۸ نفر کارشناسی ارشد) و دانش آموختگان(۲۱ نفر) است. اطلاعات مورد نیاز از هیئت علمی، مدیرگروه ها، کارکنان، دانشجویانو دانش آموختگان دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس جمع آوری شده است. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. برای بررسی روایی محتوایی پرسشنامه از نظرات استاد راهنما استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی و قضاوت درباره میزان کیفیت هر یک از عوامل از طیف سه سطحی مطلوبیت استفاده شد. به طور کلی از مجموعه پنج عامل مورد بررسی، دو عامل هیئت علمی و کارکناندر سطح مطلوب، دو عامل مدیر گروه و دانشجویان در سطح نسبتا مطلوب و یک عامل دانش آموختگان در سطح نامطلوب قرار دارد. براساس نتایج ارزیابی، نقاط قوت و ضعف، شناسایی و پیشنهادهایی از قبیل ایجاد فضای صمیمانه بین اعضای هیئت علمی و کارکنان و دانشجویان، برگزار کردن دوره های تخصصی برای کارکنان، حمایت از فعالیتهای کارآفرینی دانشجویان، ایجاد فرصتهای آموزشی متنوع نسبت به نیازهای جامعه و فراهم کردن جو مشارکتی برای دانشجویان در فعالیتهای آموزشی اعضای هیات علمی برای بهبود کیفیت ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

ارزیابی درونی ، بهبود کیفیت ، معاونت آموزشی.